Tussen kroegen en kerken- Gugulethu, Kaapstad, Zuid - Afrika

Door: Mnonnnnnn

Geplaatst op Nov 2, 2010

Tussen kroegen en kerken

Tussen kroegen en kerken, is er weinig verschil.
Want drinken en bidden, maakt allebei stil.
Je denkt alleen aan je zonden, bij drank en gebed.
Iedereen heeft daar ooit, wel een voetstap gezet.

Afgelopen zondag hebben wij een voetstap gezet in "the church" van een stel Afrikaanse vrienden. Op zondag naar de kerk klinkt vrij logisch. Dus toen de jongens ons dat voorstelden dacht ik: "goh, misschien wel interessant". Toen vertelden ze echter dat het een plek was waar ze braaien (vergelijkbaar met het Nederlandse barbequen) en alcohol drinken. Barbequen en drinken in je kerk? Misschien moet ik toch eens nadenken over dat atheist zijn.

Maar wat voor een kerk was dit dan? De jongens vertellen dat ze hier bijna elke zondag komen, om zichzelf te belonen na een lange, zware werkweek. Zij noemen het hun kerk, wij zouden een restaurant noemen. Een restaurant tussen aanhalingstekens wel te verstaan.

Wanneer je hier wil eten ga je eerst naar een ruimte wat vergelijkbaar is met onze slagerij. Daar bestel je je vlees, krijg je een nummertje en loop je langs de ingebouwde barbequen (lees: grillen boven een houtvuurtje in de muur zonder afzuiging) naar buiten. Onder een afdak staan tientallen tafeltjes en stoelen, bomvol gepakt met allerlei soorten mensen. Kinderen die aan hun moeder hangen en zeuren om een blikje cola, stoere jonge mannen die duidelijk indruk proberen te maken op de vrouwen, straalbezopen oude mannen die overstaanbaar tegen je mompelen, ze zijn er allemaal.

Om dit "terras" heen staan de auto's met de open kofferbakken, met de radio's die functioneren als dj. Mannen komen daar om hun auto's te showen. Een Toyota Corolla is hier al vette bak en als je daarnaast nog eens een dik geluidssysteem hebt ben je echt "the man". Je ploft je auto zo dicht mogelijk bij het terras, opent je kofferbak, slingert de radio aan, opent een paar biertjes en wacht tot de meiden op je afkomen.

De meiden hebben zich de hele ochtend al lopen optutten want hier geldt: "dress to impress". Grote zonnebrillen, glimmende lipgloss, korte rokjes en strakke shirtjes met ongelofelijk veel inkijk zijn hier hip. Zeker als je op zoek bent naar die gozer met zo'n stoere Toyota.

Op de aangrensende straten naast het terras staan de auto's naar elkaar te claxoneren om de beste plekjes, terwijl een mensenmassa zich tussen het verkeer probeert door te dringen. Zij zijn op weg naar de slijter. Het restaurant mag namelijk geen drank verkopen, net als alle andere bedrijven in een township, want de regering heeft een verbod gelegd op alcoholverkoop op zondag. Er is hier in Gugulethu echter een slijterij die het wel aandurft om biertjes over de toonbank te laten gaan en daar wordt dan ook gretig gebruik van gemaakt. Als Nederlandse bierdrinker kom je hier weinig te kort; Heineken, Amstel en Grolsch zijn hier volop verkrijgbaar en bovendien erg populier.

Als je je Hollandse biertjes hebt ingeslagen neem je weer plaats op het overvolle terras, in de hitte en de blauwe rook die van de barbeques af komt en wacht je op je eten. Ook voor het eten hebben we de aanhalingstekens van het restaurant nodig. Messen, vorken, lepels of servetjes zijn nergens te bekennen. Die kippenpoten doe je dus gewoon op je boterham en eet je met je handen. De botjes haal je er halverwege een keer tussenuit en als je vervolgens met alleen het vet aan je vingers over blijft lik je die gewoon even af. Later komt er nog wel een emmer water langs waar al die twintig mensen voor je ook hun handen in hebben gewassen. Vervolgens tik je nog een paar biertjes weg en kun je om 18.00 uur naar huis. Wat een kerk...