Tafelberg
Kaapstad
Zuid-Afrika
Martinatsea
Tafelberg
Daar ligt het dan, Afrika’s rijkste stad: Kaapstad, een stad die veel betekend voor zeelui en omdat ik daar deel van uit maak, staat die dus ook op mijn droomlijstje. Voor we de haven binnen lopen mag ik de communicatie met Port Control doen en neem ik daarna het roer om op aanwijzing van de kapitein ons 1038 ton wegende Clippertje de haven in te manoeuvreren.
Bij aankomst wacht ons een uitbundig ontvangstcomité dat in fel oranje staat te dansen en te zingen. Afrikaanse sfeer trilt muzikaal mijn oren in en eerlijk is eerlijk vrouwelijk schoon op de wal kan flink afleiden. Als we dan uiteindelijk toch nog veilig voor de wal komen moeten er eerst nog wat zeilen opgeruimd worden. Gelukkig hadden we daarvoor voldoende Vlaamse gasten aan boord en met die vlotte taal voelde ik me helemaal thuis.
In de haven werk ik de eerste dagen in het kaartenhuis om uit te vogelen hoe we weer veilig terug in Europa kunnen komen en vertrek ik op mijn vrije dag met een gammele taxi richting Tafel Berg. ‘Het’ gezicht van Kaapstad dat 1050 m boven het zeeniveau uit torent. De taxi brengt me moeizaam in zijn 2 naar het startpunt voor mijn wandel route. Hier staat een tiperende Rastaman -duidelijk uit de townships- en verklaart daar vrijwillig te werken, hij deelt informatie boekjes uit en dirigeert auto’s de juiste kant op. Met mijn 20 Rant, heb ik ook hier een vriend voor het leven gemaakt..
Na weer 2 maanden zee en collega’s om je heen is het een aangename gewaarwording wanneer ik mijn eerste stappen de berg op zet. Stilte, natuur en rust activeert me en zo zet ik in een flink tempo de stijging in. Helaas kom ik na 3 bosjes al een iemand op teenslippers tegen die met haar mobiel op standje 10 ook van plan is de klim te gaan maken. Toeristisch is het zeker, maar wanneer je dat weg denkt en jezelf zo nu en dan de rust gunt om over je schouder het steeds ruimere uitzicht te aanschouwen, is het een ontzettend mooie klim. Waar eigenlijk 2 uur voor staat loop ik in 1 ½ uur via de zogenaamde ‘Platteklip’ naar boven en daarbij is waarschijnlijk een mooi spoor zweetdruppels van te vinden. Eenmaal boven ontstaat een van de mooiste uitzichten die ik ooit heb gehad…
Doordat de warme lucht -afkomstig van de Indische Oceaan- over de berg heen moet condenseert het op grotere hoogten. Dit zorgt voor een dik pak wolken die over de berg heen komen en als een brekende golf in slow motion over de stad heen spoelen, omdat de lucht boven de stad weer warmer is verdwijnt de wolk voor het de grond bereikt. Dit schouwspel is behoorlijk indrukwekkend wanneer je vanaf het schip de Tafelberg ziet. Gelukkig is op de dag van mijn klim niet heel de berg gepakt in wolken en kijk ik uit over 17 bergpieken die ze heel logisch de 12 apostelen hebben genoemd. Naar beneden zie ik de vloedlijn van Camps Bay en kijk ik richting het noorden is het centrum van Kaapstad te zien. Wat me opvalt is dat het centrum zelf helemaal niet dicht bebouwd is en er eigenlijk overal braak liggende stukjes te zien zijn. Later hoor ik dat ten tijden van de apartheid een complete wijk met de grond gelijk is gemaakt. District Six is tot op de dag van vandaag een kale vlakte door juridische gerommel, met hier en daar een huis of kerk.
Na 2 uur lang genieten en vooral veel foto’s maken ga ik heel flauw met de kabelbaan weer naar beneden. Niet zozeer omdat ik moe van het klimmen ben, maar omdat ik al weer haast moeten maken om de boot naar Robben Eiland niet te missen. Door onze voorouders vernoemt naar de vele robben die daar te vinden zijn, maar beroemt en vooral berucht geworden door zijn geschiedenis als gevangen eiland. Iedere natie die Zuid Afrika regeerde bracht zijn ‘uitschot’ naar deze 518 hectare in Table Bay. Slaven, criminelen, gehandicapten en meer bekent de 3.000 politieke gevangen tussen 1960 en 1991. Nelson Mandela zat hier 18 jaar van zijn 27 jaar gevangenschap voor hij de eerste president van Zuid Afrika werd.
We krijgen een rondrit met een bus langs de belangrijkste punten op het eiland en krijgen daarna -door een oud politiek gevangene- een rondleiding door de ‘Maximum Security Prison’. De verhalen en beelden maken dit bezoek behoorlijk indrukwekkend, nog meer indrukwekkend is de vergevingsgezindheid en het vermogen van de veel Zuid Afrikanen om nu, samen, in een zo’n bruisende stad te leven. De recente spanningen in Durban bewijzen helaas dat niet iedereen er zo over denkt. Wanneer ik lokale bewoners spreek, blijkt daaruit ook dat de frustratie en gevoelens over de apartheid nog niet zijn vervlogen, maar dat 1 man hier zeker het verschil heeft gemaakt en dat was Nelson Mandela.
Martin
Foto's
