Drakensbergen
Potholes, hiken en chillen (deel 2)
Het was een prachtige route waarbij we 3 keer door het water moesten. Dus, sokken en schoenen uit en met je voeten in het heerlijk ijskoude water. Dit was avontuur!! We kwamen steeds hoger en hoger. Het begon steeds harder te waaien. De lucht werd donkerder en het begon wat te rommelen. Gelukkig bleef het daarbij, want je wilt echt niet in de bergen zitten als het gaat onweren. Na een schitterende tocht van vier uur waren we weer terug bij de auto. ‘s Avonds hebben we niet veel meer gedaan. We hebben lekker ergens wat gegeten en zijn vroeg naar bed gegaan.
De dag erna stond er wederom 800km op het programma. Dit keer door de Transkei regio. Albert had ons nog gewaarschuwd. Als je door die regio rijdt, kijk niet links, kijk niet rechts, maar rij asseblief door! Wij twee nuchtere Hollandse dames vonden het allemaal wel mee vallen. Het is een prachtig gebied!!! Overal zie je kleine gekleurde huisjes op en rondom de bergen. Sommige stukken waren zo ruig dat ze me aan de Grand Canyon deden denken. Heerlijk geluncht bij Wimpy in Umtata om vervolgens tegen 17:30 in Port Elizabeth te arriveren. Daar hebben we even heerlijk van de zee kunnen genieten.
Op dit moment zitten we voor onze tweede nacht in Oudsthoorn bij Lorraine en Gideon. We zijn gisteren hartelijk ontvangen in hun huis en werden meteen verwend met een typisch Zuid Afrikaans gerecht, Potjiekos. Een soort stoofpot met wortels, rijst en struisvogelvlees. Ze hadden vrienden uitgenodigd en het werd wederom een gezellige avond. Toen ze vroegen hoe wij gereden waren naar Port Elizabeth bleef het ijzig stil. Dat was niet de slimste route voor twee dames alleen. Zij zouden zelf nooit in Umtata gestopt zijn. Nu klinkt het misschien alsof het allemaal kei gevaarlijk is daar, maar geloof me, wij kijken erg goed uit! We stoppen pas als het goed voelt. Ook checken we of we er “blanken” zien. De Transkei regio is een “zwarte” regio. Er wonen slechts enkele blanken mensen. Daarom was het niet zo heel handig van ons om erdoor heen te rijden. Zelf hebben we verschrikkelijk van de route genoten en hebben ons geen moment bedreigd gevoelt. Maar goed, in Nederland hebben wij ook van dat soort wijken. Wijken waar je beter in het donker niet alleen moet lopen. Voor de mensen die overwegen om ongeorganiseerd met een fly and drive door Zuid Afrika te reizen, ik zeg doen!! Je moet je hier gewoon aan een aantal spelregels houden en dan valt het reuze mee.
Vandaag zijn we naar de verschrikkelijk mooie Cango Caves geweest. Een heus kunstwerk van stalagmieten en stalagtieten. Daarna zijn we naar de boerderij van de vrienden van Gideon en Lorraine gegaan om baby struisvogels te zien.
Morgen gaan we weer terug richting de kust. De aankomende drie nachten zullen we op een camping in Mosselbaai doorbrengen samen met Weeber en Tina. Wederom bekenden van mij.