Tataouine.

Het land was jarenlang onbereikbaar door toestanden,
Maar nu weer in kleine schaal aanwezig.

Het land heeft mij altijd blijven boeien ,
En vooral het zuidelijke gedeelte richting de Sahara.

Het land met zijn vele niet te overtreffen gezichten,
Gezichten van rust en zijn kaalheid op enkele plekken na.

Het land met zijn vele goede stranden met soms wier,
Maar het binnenland is zeker veel aantrekkelijker.

De stad Tataouine is er 1 van om eens te bezoeken,
Omringd door vele tafelbergen rond er om heen.

Ik sta hier bij oude graanschuren hoog boven de stad,
Om het toch van alle kanten hier van te bewonderen.

Genieten van die verre verte.

Genieten van het weidse blik.

Geniet van die sirene rust.

Vooral genieten.