Dag 5 Studiereis/Vakantie deel 2

Door: JessicaRonken

Geplaatst op Dec 4, 2010

Hoe dichter we bij Matmata komen hoe heuvelachtiger het landschap wordt. Bij Matmata is de omgeving werkelijk schitterend. Er zijn allemaal rotsheuvels met een roodachtige kleur. We stoppen een aantal keer om foto’s te maken en daarna is het tijd voor de lunch. Matmata staat bekend om zijn grotwoningen waar zelfs nog Berbers wonen. Er zijn hier meerdere delen van de film Starwars opgenomen en wij gaan eten in de grotwoning van Luke Skywalker, de hoofdrolspeler van deze films. We krijgen een traditionele Tunesische lunch. Als voorgerecht Brikh, een knapperige deegpastei gevuld met gebakken ei, uitjes en kruiden. Super lekker! Als hoofdgerecht krijgen we Couscous. We krijgen met vier personen een schaal waar je wel met acht personen van kunt eten. Ik heb van tevoren aangeven dat ik vegetarisch ben dus krijg ik een apart bord met vegetarische couscous. Ook dit smaakt voortreffelijk. Als nagerecht krijgen we Makrout, mierzoete geoliede hapjes met geplette dadels erin. Ook dit smaakt heel lekker maar wel erg machtig. Na de lunch is het tijd om verder te rijden. We bezoeken een familie die nog in zo’n grotwoning woont. Hier word je wel even met beide benen op de grond gezet als je het besef krijgt hoe goed wij het hebben in Nederland. Zij hebben n binnenplaats met een kameel, een geit, een ezel en een hond en katten. Rondom de binnenplaats zijn verschillende holen wat de kamers van het huis zijn. Er is een keukentje, een douchehokje, een wc hokje en een slaapkamer waar de hele familie met 6 personen op de grond slapen. Ze hebben tegenwoordig gelukkig wel elektriciteit. De moeder van het gezin laat ons zien hoe ze brood maakt en we mogen haar helpen. Daarna krijgen we van één van de dochters verse mintthee aangeboden en vers gebakken brood. Het smaakt erg lekker. Deze mensen zijn afhankelijk van de inkomsten die de toeristen hun geven dus we geven ze een flinke fooi voor het openstellen van hun huis. Daarna stappen we weer in de jeep. Na 15 minuten stoppen we bij een winkel waar we een sanitaire stop houden en waar we op het dak mogen gaan staan om foto’s te maken van het verderop gelegen dorpje die ooit verwoest is door een overstroming. We maken mooie foto’s maar de lucht die erboven hangt is helemaal zwart en komt steeds dichter bij ons in de buurt. Plots begint het ontzettend hard te waaien en zijn we genoodzaakt het dak snel te verlaten willen we er niet vanaf waaien. Wij gaan snel in de auto zitten voordat de hel losbarst. We kunnen de bui een stukje voorblijven maar we zien in de verte bliksem die overal in de grond inslaat. Dit is een mooi gezicht. Dan komen we in een gebied waar de wolken erg laag hangen, net boven de weg. Plotseling komen we in een zandstorm en zien we even niks meer waardoor we even moeten stoppen. Als de zandstorm voorbij is, is het even stil. Ik maak de opmerking dat het wel lijkt alsof er zo een tornado komt en dat me dat heel gaaf lijkt om dat van dichtbij mee te maken. Mijn medereizigers kijken me aan met een blik alsof ik gek geworden ben. Dan barst de hel los. Er vallen hagelstenen op de auto met een doorsnee van wel twee centimeter. We zien helemaal niks meer dus we moeten wederom stoppen. We gaan allemaal bij de ramen vandaan zitten want de kans is aanwezig dat er een ruitje breekt. We zien op het dashboard van de auto de temperatuur van 32 graden snel dalen naar 17 graden. De hagel houdt nog een minuut of tien aan waarna het in één keer droog is. Overal stoppen mensen langs de weg om te kijken naar de overstromingen die de hagel heeft aangericht. Er is zoveel water gevallen dat de grond het niet aankan. Op sommige plekken is ook de hele weg overstroomd. Gelukkig hebben we een jeep dus wij kunnen doorrijden maar de gewone personenauto’s kunnen er niet door. En dan, ineens, verschijnt er een hele mooie heldere regenboog. Ook nu zijn de chauffeur en de gids verbaasd en we stoppen zodat zij er foto’s van kunnen maken. Toch speciaal dat wij dit bijzondere weerfenomeen mogen meemaken. Rond vijf uur komen we aan in Douz waar we een dromedaristocht bij zonsondergang gaan maken in de woestijn. Douz is de poort tot de Sahara. Vanuit het niets begint hier de woestijn en loopt door tot midden Afrika. De tocht is erg leuk om eens gedaan te hebben. We genieten van de zonsondergang en het is jammer dat de tocht na een uur alweer afgelopen is. Het zou heel gaaf zijn om een paar dagen de woestijn in te trekken met zo’n dromedaris. We zouden eigenlijk ook in een tentenkamp slapen in de woestijn maar omdat het al oktober is wordt het s’avonds erg koud in de woestijn en dus overnachten we in een hotel aan de rand van de woestijn. De naam van het hotel is Sun Palms Golden Yasmin. Het is een vrij klein hotel maar een mooi hotel. Het hotel heeft een zwembad maar het water is erg koud. Onze mannen willen zich niet laten kennen en nemen een duik terwijl wij dames vanuit de ligstoelen toekijken. Daarna is het tijd voor het avondeten. Het eten is hier lekker!
Er is van alles en ik neem van alles wat. Er is zelfs een Tunesisch vrouwtje vers brood aan het bakken.
S’avonds gaan we nog naar de bar waar je uiteraard Chicha kunt roken, wat wij dus ook doen.
Aangezien we morgen weer vroeg uit de veren moeten gaan we vroeg naar onze kamers. Deze kamers zijn trouwens behoorlijk groot! Ze hebben een aparte toilet, aparte badkamer en nog een zitje in de slaapkamer. Moe van alle indrukken maar voldaan vallen we in slaap.