Nafta. Nefta.

Hoe heerlijk is het niet om in de ochtend in die bloedhitte wakker te worden maar de kamer was koel,
En dan aan de rand van je hotelletje zie je ineens dit, een fenomenaal vergezicht.

Nafta aan de meest westelijke bewoonde wereld vlak aan de grens van Algerije.

Een plaatje boven het grootste zoutmeer Chott El- Jerrit van Tunesië,
En voor velen nog zeer onbekend vanwege zijn ligging en omdat het toch afgelegen ligt.

Tunesië met zijn miljarden palmen tot het oog maar reikt,
Onder je voeten een gebundeld park als een oase zo lijkt het,
Groen tot in de verte waar ook de Sahara met geel in de verte begint.

Wat een natuur, wat een eenvoud.

Miljarden palmen overal.