Tarnagire NP en Oliver's Camp
Tarangire
Tanzania
Kruytflo
Tarnagire NP en Oliver's Camp
Na een rustige vlucht zijn we op 1 februari 2016 geland op het internationale vliegveld van Arusha. Na een overnachting in een uitstekende lodge zijn we in de ochtend opgehaald door onze chauffeur en gids Victor. De Toyota Defender met hefdak stond voor ons klaar en de safari kon beginnen. Ons eerste park was Tarangire National Park. Een prachtig park met frisgroene kleuren, een uiteenlopende vegetatie, een enorme olifantenpopulatie en een grote diversiteit aan vogels. Door het fenomeen El Niño is de noodzaak om waterplaatsen op te zoeken voor het spotten van het wild weggenomen. Regelmatig zijn er regenbuien die voor het nodig vocht zorgen.
Onze eerste lodge is Olivers Camp, het is gelegen aan de rand van een hogere vlakte die uitkijkt over het moeras gebied bij de rivier, midden in Tarengire NP. De semipermanente tenten liggen ruim uit elkaar waardoor er volledig privacy gegarandeerd is. Olivia en Arthur zijn zeer gastvrij en betrokken bij al hun gasten. Zij hebben ons een warm en gastvrij gevoel gegeven.
Op onze tweede dag in Tanzania beginnen we de dag met een wandelsafari. Twee rangers met jachtgeweer begeleiden de kleine groep door de bush. Het begon goed met de verse voetafdruk van een luipaard. Daarna zijn we vooral erg nat geworden in het hoge gras. De rangers wisten ons veel te vertellen over de natuur en de gewoontes van de dieren. Het spotten van dieren is en blijft een stukje geluk. De wandeling was fantastisch en het wild hebben we later in overvloed gezien.
In de middag hebben we na de overheerlijke lunch genoten van een gamedrive in het zonnetje. Twee prachtige nijlhagedissen lagen op boomtakken te luieren. Een olifant vond dat de chauffeurs de orde verstoorde en gaf twee waarschuwingen waarna wij gedwee vertrokken. In de avond hebben we genoten van een mooie nachtsafari waar we vooral verrast werden op een serval, stekelvarken en een aantal Afrikaanse katten.
Na het warme afscheid op de derde dag van Olivia en Arthur bij Olivers Camp zijn we op weg gegaan naar Lake Manyara. Een hoogtepunt en afscheid van Tarangire was zeker een kudde olifanten die naar de rivier afdaalde en ons daarbij passeerde. Dezelfde rivier moesten wij oversteken en dat kan een hindernis zijn zoals een vrachtwagenchauffeur moest ondervinden. De rivier oversteken gaat nog maar dan moet je wel genoeg vaart houden om ook de helling op te komen. Genoeg advies in ieder geval van al de chauffeurs van de wachtende wagens.
Foto's
