Wandelsafari in Magombera Forest
Great Rift Valley
Tanzania
JSpauwen
Wandelsafari in Magombera Forest
Aangestoken door het verhaal in de nieuwe Columbus Travel over wandelsafari's op ongebaande wegen komen bij mij nog verse herinneringen aan mijn verblijf op Hondo Hondo Tented Camp en mijn wandelsafari aldaar naar boven. Ik blijk de enige persoon te zijn die meegaat met de locale gids Emanuel en nog een andere jonge jongen uit hetzelfde dorp Mangula. Ze werken allebei op Hondo Hondo Tented Camp. De reis er naar toe was al prachtig, vanaf het dorp Mikumi is het nog twee uur rijden over een onverharde weg met soms kuilen erin. Ik vergaap me aan de groene bergen rechts en de vlakke akkers links. Het wordt nog mooier als we het weggetje naar Hondo Hondo Camp inslaan, dat hooguit een karrenspoor breed is. Hier komen de rust en stilte je al tegemoet, en dat is een verademing na drie weken verblijf in Dar es Salaam en het toeristische Zanzibar.
Op Hondo Hondo Tented Camp worden we heel vriendelijk ontvangen door Sheran, de Amerikaanse manager. We hebben een safaritent voor drie nachten gehuurd met een luxe bed. De hele tijd hoor je zangvogels fluiten en af en toe flitst er eentje vlak voor je tent langs. Mijn vriend en Ik zijn meteen verliefd op dit plekje met een prachtig uitzicht op een wei met de schitterendste bloemen met daarachter hoog oprijzend het Udzungwa Rainforest. Als het gaat schemeren horen we de nachtdieren en ik maak er een geluidsopname van voor thuis.
Net in een diepe slaap verzonken worden we wakker van het onweer, dat tegen de bergen lang blijft hangen, het water komt met bakken uit de hemel, maar wij zitten in onze safaritent lekker droog.
Terug naar de wandelsafari. In een jeep rijden we via twee dorpjes, waar geen toeristen komen, naar de rand van een dorpje met een moeilijke naam, die ik niet meer weet. We stappen uit en de wandelsafari begint. Ik had verwacht dat ik uitgelaten zou worden in het Magombera Forest, maar ik zie nergens bos. Emanuel weet veel van vogels en laat zijn kennis meteen spreken door me te wijzen op heen en weer vliegende kleine vogeltjes. Ik heb gelukkig een verrekijker bij me. Hij weet alle namen en wijst ze in de Birdguide van East-Afrika aan. Ik voel me snel op mijn gemak bij de twee locale gidsen. Het zijn aardige jongens, die graag aan de bezoekers de schoonheid van hun land willen laten zien. We lopen gelukkig langzamerhand naar wat een bosrand is, dat de rand blijkt te zijn van het Magombera Forest. Ik had me wat anders voorgesteld. Ik lees dat Magombera Forest een geïsoleerd deel van een veel groter bos is geweest, dat door de kap en cultivering veranderd Is in de vruchtbare Kilombero Vallei, waar boeren veel rijst, casave en aardappelen op verbouwen. Het veel grotere Selous Game Reserve ligt 15km verder. Emanuel vertelt dat in het jachtseizoen olifanten hierheen vluchten van het Selous NP. Ze komen dan soms ook op de akkers komen en vreten dan van de landbouwgewassen. Meteen zie ik door een hint van mijn gids een grote pootafdruk van een olifant op de akker.
We zien een paar paartjes neushoornvogels overvliegen, je hoort ze al van te voren aankomen, maar ze zijn moeilijk in het bos te zien, omdat ze hoog in de kruin gaan zitten. Ook zie ik een paartje Afrikaanse groene duiven hoog in een vijgenboom zitten, die zich te goed doen aan de vijgen. Het wordt tijd om het bos in te lopen. Je ziet aan afgeknapte takken waar de olifanten hebben gelopen. Ik krijg een opgewonden gevoel; zullen we olifanten tegenkomen en hoe reageer je dan als ze op je afkomen? Moet ik dan rennen voor mijn leven of in een boom klimmen?
Gelukkig stelt Emanuel me gerust dat in deze maand er geen jachtseizoen is in Selous NP en dat we hoogstwaarschijnlijk geen olifanten tegen zullen komen. Ik kan weer opgelucht ademen.
Wat we wel zien is de zeldzame Udzungwa Red Colobus apen. Het is een inheemse subsoort, in Zanzibar zag ik een andere subsoort de Zanzibar Red Colobus, ze horen tot de franjeapen. Ze zijn grappig om te zien. Deze soort is schuwer dan die op Zanzibar, ze springen in kleine groepjes van de ene naar de andere boom, gelukkig blijft er een paartje een tijdje zitten om te gluren naar die vreemde gasten beneden. Ik maak gauw een foto, die helaas niet scherp is.
Verder het bos inlopend komen we aparte bomen tegen, die alleen in dit bos voorkomen. De andere jongen heeft een bomengids bij zich en laat me de tekeningen ervan zien en vertelt me over de geneeskundige werking. Een blad van een van de bomen zou libidoverhogend zijn en dat vinden ze heel grappig om aan een oudere heer te vertellen.
Helaas kwam er weer een eind aan deze interessante halve dag durende tocht over ongebaande paden. Een stukje lopend over het smalspoor van de internationale trein tussen Dar es Salaam en Lusaka in Zambia, waar hooguit een trein per dag over rijdt, bereiken we de plek, waar de Jeep ons komt ophalen. Meteen na het vertrek vallen de twee jonge gidsen als een blok in slaap, terwijl ik nog zit te genieten van het voorbijtrekkende landschap.
Deze bestemming, Hondo Hondo Tented Camp met zijn rustige omgeving en heel weinig toeristen, is echt een must als je van rust en wildlife houdt. Je kunt het goed combineren met twee grote Nationale Parken, Selous en Mikumi.
Foto's
