Toen we bij de piramides van Meroe waren ontstak er een zandstorm. Het was bijna ondoenlijk om de piramides te bezoeken want het zand waaide met enorme kracht in je gezicht. Mijn ega liep toch door voor het ultieme plaatje. Toen ik weer bij de ingang was maakte ik met handen en voeten een praatje met deze souvenirverkopers waarop ze hun zelfgemaakte instrumenten pakten en voor mij een prive concertje gaven.