Rijden door Soedan, van Libie naar Ethiopie
Rijden door Soedan, van Libie naar Ethiopie
Love for Sudan
Soedan, het land van de oorlog, het land van Darfur. Is dat wat men denkt, of is dat wat ik dacht toen ik Soedan op het lijstje landen van Amsterdam naar Kaapstad zag staan? Ik weet niet waarom maar ik besloot dat Soedan mijn lievelingsland van de reis zou worden.
Een oneindig durende oorlog om geld, macht en olie. Miljoenen doden en ik rij over een asfaltweg door woestijngebied. In dit land worden kinderen soldaat gemaakt en hebben vluchtelingen eindeloos gelopen in de hoop ooit het vluchtelingenkamp te bereiken zonder opgegeten te worden door leeuwen, malaria of de droogte en de hitte. 1000 km hier vandaan is dit oranje autootje niet veilig en ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld in een land.
Bij de grens overgang van Egypte naar Soedan verandert de sfeer van verkooppraatjes naar behulpzaamheid met een grote lach met witte tanden. De gids adviseert ruim voldoende brandstof aan boord te hebben om Khartoum vanaf Wadi Halfa te bereiken. Soedan ruziet om oliën, maar fatsoenlijke diesel en benzine is volgens hem nauwelijks te verkrijgen. De zon is feller dan ooit en de wijzer van de benzine meter zakt langzaam richting het rode gebied. Ik bespreek nogmaals met mijn co-piloot of hij er ook zo zeker van is dat er vele dorpjes langs deze weg zouden moeten liggen. Hij beaamt het en samen komen we tot de conclusie dat de groepen leegstaande betonnen huizen rechts van ons, tussen de Nijl en deze weg in, de bewoonde wereld van het uitgestrekte Soedan moet zijn. We gooien het stuur om het zachte zand in en na twee keer praten en lachen met handen en voeten worden we in het derde ‘dorpje’ ontvangen met een variant op Chai thee met geitenmelk en biscuitjes. De benzine wordt met een buisje aan de mond uit een Shell-vat gehaald, we zullen zien hoe ver we hiermee komen. We genieten van de thee en de mensen om ons heen.
Vanavond zullen we met oranje mangosap proosten op Bea en de banden tussen haar en Omar al-Bashir. De Lonely Planet beschrijft het Soedanese volk als the most friendly people in the world. Ik ben overtuigd waarom ik besloot Soedan tot mijn lievelingsland te bekronen.
Liz de Jong