Het oude koloniale gebouw ligt in de dicht beboste heuvels en heeft van de veranda een adembenemend uitzicht over het lager gelegen dorp en een brede baai. Van uit het dorp bereiken ons vrolijke geluiden en vanuit de jungle horen we gezang dat het kappen van enkele bomen begeleidt. In de middag kookt een in Portugese landen bekende tv kok allerlei kleine gerechtjes van lokale ingrediënten. Alles op een houtvuur. Elk gerechtje is een verrassing. De kok vertelt met liefde over de combinatie van smaken. Luxe geserveerd op houten tafels met een gehaakt kleedje. Luxe om te eten met een geweldig uitzicht. Enkele basale ruime hotelkamers hun je boeken voor ongeveer 45 euro(incl. ontbijt). Het avond eten wordt niet door de tv kok gemaakt, maar door hem opgeleide dorpsbewoners. Als je er 's avonds met beperkt licht naar toe loopt fladderen de vleermuizen om je hoofd. Eén had zelfs de behoefte met ons naar binnen te gaan. 's Nachts doodstil, want we hadden de meeste nachten het gehele gebouw voor ons alleen. Doodstil met af en toe een spannend gekraak. Soms even geen elektriciteit, maar kaarsen zijn sfeervol. Wat een luxe om te verblijven in een stukje historie. Het echtpaar dat het hotel runt, vervult een belangrijke rol door allerlei projecten op het gebied van kunst en cultuur en ontwikkeling van toerisme op te zetten. Een inspirerende omgeving. Wij hebben het verblijf ervaren als pure luxe zonder luxe.

Deze foto is tegen de avond gehouden. Info over dit bijzondere hotel op:
http://rocasjoao.com