Geen camera geluk

Door: Ankie

Geplaatst op Jan 29, 2009

Dit is toch wel de buitenlandtrip van de fototoestellen. Begaf in de eerste week van de reis het digitale toestel van mijn reispartner Peter het en 2 januari mijn spiegelreflexcamera. Vandaag (3 jan) hebben we een waar avontuur rond mijn compactcamera beleefd.

Samen met Peter naar Kigali vertrokken om Edgar, mijn vriend, te verwelkomen. Even na 10 uur werden we opgehaald door twee motoren die ons naar Kibuye brachten. Een hobbelrit van een uur, met prachtige uitzichten op Lake Kivu. Hoe jammer is het dan dat je geen foto's kunt maken. In Kibuye zijn we om 12 uur vertrokken met de bus naar Kigali. Tijdens het wachten nog een foto gemaakt, waarmee ik weer een rolletje vol had.

Om drie uur waren we in Kigali. Na een biertje en een vruchteloos bezoek aan Rwandatel (we proberen een modem te kopen om internet aan te leggen), besloten om bij een vriend langs te gaan. Onderweg naar hem toe kwamen we langs de Duitse Ambassade, waar een enorme verzameling spandoeken en bordjes stond. Een aardig kodak-moment dachten we. Dus ik graai in mijn tas naar de camera. Mis! Nadat de tas grondig doorzocht was, bleek de camera er inderdaad niet in te zitten. Balen! Nu hadden we helemaal geen werkende camera meer.
Bij de vriend thuis hoorden we het verhaal van een medereiziger die we in het Kinderdorp hebben ontmoet. Hij zat vast in Rwanda omdat onderweg naar Kigali zijn tasje met belangrijke spullen als paspoort, geld, credit card gestolen was. Inmiddels had hij alles terug, op zijn paspoort na. Wonderlijk, maar waar.

Gesterkt door dit verhaal zijn we bij het busstation langs gegaan om in ieder geval te vertellen dat we een camera zijn kwijtgeraakt. Eerst een meneer, die een mevrouw erbij vroeg die vervolgens een andere meneer nog een meneer liet halen (bent u er nog?), die na een korte uitleg vroeg of het een kleine camera was. Toen Ankie daarop bevestigend reageerde zei hij dat hij die gevonden had. Nu hoor je hier in Rwanda regelmatig 'ja' als antwoord terwijl iemand geen idee heeft. Dat zou nu ook wel zo zijn. Maar hij stapt achter de balie en pakt inderdaad een cameratasje met daarin mijn camera!!!

Zo zien we ineens een hele andere kant van Rwanda. Niets lang wachten of mensen die niet meewerken, maar binnen vijf minuten een verloren camera terug. Geweldig!