De beklimming van de Piton de la Fournaise kan en mag niet ontbreken tijdens een bezoek aan het schitterende Reunion. Tenminste, als je van klauteren over lavavelden houdt en niet te beroerd bent om vroeg uit de veren te gaan.

Want alleen in de vroege morgen is de top van deze zeer actieve vulkaan (de afgelopen zes jaar is ze vier keer uitgebarsten) niet in wolken gehuld. Tegen een uur of tien drijven de eerste wolkenvelden al binnen en verandert de beklimming van een feestje in een ware beproeving door de gure wind die opsteekt. Ook de miezerige nevel, die wordt veroorzaakt door de wolken waar je letterlijk doorheen loopt, draagt weinig bij aan het wandelgenot. Als 'beloning' zie je vervolgens ook nog eens helemaal niks van de zeer imposante krater. Tweeënhalf uur voor niks geklommen.

Deze foto is gemaakt op de terugweg en wij hadden dus geluk dat we op tijd boven waren om de krater in vol ornaat te zien. Het kleine ‘pukkeltje’ op de voorgrond is overigens Formica Leo, een mini-krater. Iets makkelijker te beklimmen en daarom ook het eindstation voor veel bezoekers. Groot geopend zie je de minuscule wandelaars beter!