Als een ware Jane door het oerwoud

Door: ASchonis

Geplaatst op Mar 10, 2013

Na een eerste zeer korte kennismaking met de chimpansees in Budongo Forest konden we een paar dagen later een nieuwe poging doen. In Kibale Forest gingen we in de middag op pad met genoeg adrenaline in onze lijven. Zouden we de chimpansees gaan zien?

Bij het 'hoofdkantoor' aangekomen, kregen we eerst instructies en moesten we een papier ondertekenen waar je onder andere aangaf dat je geen ziekte onder de leden (zoals verkoudheid) hebt. De gids legde uit dat we afstand moesten houden van de chimps, omdat ze zo snel ziektes van ons kunnen krijgen. Uit mijn hoofd gezegd lijken chimps zo'n 95% op ons. De meeste verwante dieren aan de mens.

Met een klein clubje van vier mensen en een gids liepen we het mooie bos in. Gelijk in het begin kwamen we een mangabee tegen. Hoog in de boom, maar goed te zien. Prachtig. De geluiden van het woud zijn indrukwekkend. Insecten, vogels en jawel, chimpansees in de verte! We liepen het bos door en ja, daar zien we de eerste chimpansees zitten. Hoog in de bomen. Het is een fantastisch zicht. Wel lastig te fotograferen op deze afstand en in het dichte bladerdek, maar wat mooi om te zien en te horen! We hebben er een tijdje van genoten en gingen toen verder.

We kwamen bij de verrassing van de dag! Een chimpansee op de grond. Geweldig om te zien, te horen en te ruiken! Toti, zoals de rangers hem noemde, had een goede dag en we mochten hem van dichtbij bekijken. Hij at ongestoord door en tja, wat er in gaat, moet er ook uit. Dit gebeurde met veel gas. Een stank kwam er uit, maar wat hebben we gelachen.
Toti vond het uiteindelijk wel welletjes en trok zich wat verder terug de bosjes in.

We zijn een stukje doorgelopen en kwamen bij moeder chimp met baby in de boom. Totdat we Toti weer zagen lopen. Hij ging zo soepel en elegant door het bos. Hup een (vrij brede) sloot over. En daar sta je dan als niet zo soepele Jane in the jungle. Langs en over een hele dikke boom bereikten we een boomstam over de sloot. Toti had zich ondertussen al op een prachtige plek in de zon neergezet. Daar wilden wij ook naar toe, maar dan moest je als een ballerina die boomstam over. Mijn moed verzameld en gegaan. Natte voet halen is niet erg, maar tja, dat fototoestel moet droog blijven! Dus zeer geconcentreerd de boomstam over en verder genieten van Toti. Op drie meter konden we hem in het volle zonlicht zien. Wat een geweldige ervaring. Daar krijg je tranen van in je ogen.