In 2009 heb ik een tijdje gewerkt op een school voor weeskinderen. Deze school was opgericht ter bescherming van de kinderen, omdat de mensen geloofde in voorouderverering.
Wanneer het donker werd veranderde het dorp ineens van een klein en gezellig dorp tot een waar slagveld.
Kinderen werden geofferd aan de voorvaderen, omdat men ervan overtuigd was dat men hierdoor beter zou worden en het welvaart zou geven.
Weeskinderen waren hiervoor een gemakkelijke prooi, omdat zij niemand anders hebben en dus niet gemist zouden worden.