Kerstavond - autopech in de woestijn
Kerstavond - autopech in de woestijn
Na twee dagen bij de Fish River Canyon was het tijd voor onze volgende bestemming: Aus. Een prachtige camping tussen de bergen, alleen gigantisch winderig. Daniella en ik lagen allebei urenlang wakker uit angst dat de (buiten)tent weg zou waaien. Haringen houden niet echt goed in mul zand... Hoorden we midden in de nacht plots een haring vallen! We sprongen op, ritsten de tent open, grepen de buitentent vast, en hebben ‘m toen extra stevig vastgebonden aan de boom en de auto. Vervolgens nog een poging om te gaan slapen. Niet lang meer, want we moesten vroeg op voor onze woestijntocht. Aangezien de zandduinen wat teveel voor onze Golf zouden zijn, gingen we met een 4x4 toer mee. Wij met de leider, Johan, en zijn twee kids in de auto, en een Duits stel in hun ‘eigen’ (gehuurde) 4x4 achter ons aan. Het was een super ervaring: de prachtige landschappen, het wild (springbokken, gemsbokken, jackal, veel vogels) en het op- en afscheuren van de zandduinen met het nodige geslip, schuin hangen en andere adrenaline ervaringen. Op een zeker moment gingen wij de auto uit om te kijken of het de Duitser lukte de steile helling op te komen. Ineens riep Johan: ‘er is een probleem! Pak de brandblusser!’ En voor ik doorhad wat er aan de hand was en nog rustig mijn tas en camera opzocht, had hij de brand onder de motorkap al geblust. Het droge gras dat zich steeds onder de auto verzamelt, had vlam gevat. Maar… zou de auto nog kunnen rijden? Dat was van later zorg, want de Duitser kwam niet boven. Na diverse pogingen loodste Johan hem via een andere route verder. Dat ging ook niet zonder slag of stoot, hij kwam steeds in een slip. Ineens zag ik de auto bijna kantelen, hield m’n adem in, zag ‘m terugveren en… stil blijven staan. Niet omgevallen, maar toch iets aan de hand? De auto hing scheef op een struik en beide rechterbanden waren van de wielen af. Zie dat maar eens recht te krijgen bij een scheefhangende auto in mul zand. Daar sta je dan op kerstavond in een snikhete woestijn, binnen tien minuten zijn twee auto’s uitgeschakeld, en je bent 100km bij de camping en bewoonde wereld vandaan. Johan’s auto had een probleem met de koppeling, maar kon nog wel enigszins rijden. Het lukte hem echter niet om de andere auto naar een betere positie te trekken. Na radio-overleg met de camping hebben zij een boer gestuurd die ‘maar’ 30 km verderop woonde – en erg handig was! Zijn truck kreeg ook pech een km voor hij ons bereikte, maar terwijl zijn zoon dat oploste, lukte het hem om de wielen van de andere auto te verwisselen. En zo waren we nog net voor het donker het duinengebied uit, en om half tien, acht uur later dan gepland, bereikten we de camping. Het had niet veel gescheeld of we hadden écht kerst middenin de woestijn moeten vieren!