Koud in Mata-Mata....
Zuid Namibie
Namibië
Dtijms
Koud in Mata-Mata....
23 juli - Quivertree Forest Camp
Nadat we lekker geslapen hadden gingen we rond 7.30 uur ontbijten. Het was een lekker ontbijt, we konden zelf brood toasten, er was scrumbled eggs en natuurlijk was er yoghurt met eventueel cereals.
Rond half 9 vertrokken we naar Giant's Playground. Dit was een giga verzameling van grote stenen en onbegrijpelijk hoe ze zo terecht zijn gekomen; inderdaad dat kunnen alleen reuzen gedaan hebben! Het was er erg mooi, we hebben veel foto's gemaakt, tussen diverse stenen door gewandeld maar hebben er ook een aantal beklommen zodat we een mooi uitzicht over de rest van de stenen hadden. Zelfs Anouk heeft met krukken en al nog een poging gedaan.
Toen we er verder reden hing er een beetje bewolking, wel bijzonder om te zien in de verder zo blauwe lucht. Het was vanmorgen allemaal erg vochtig dus waarschijnlijk zijn de wolken daardoor ontstaan.
De weg (C17) was goed te berijden.Bij het Kalahari hotel in Koës hebben we koffie gedronken, om het vakantiegevoel compleet te maken hadden we onszelf graag taart erbij gegund maar helaas is dat niet aanwezig. Het was een aftands, verwaarloosd hotel waar wij gelukkig niet geboekt hebben, alles zag er zeer kapot en versleten uit.
Het landschap blijft ons verbazen, op een bepaald moment reden we tussen de Kalahari duinen, dit was een schitterende omgeving: rode duinen met een witte weg er tussen. Onderweg kwamen we nog een zgn graider tegen, die de weg dus schraapt en daardoor minder ribbelig maakt. We zagen ook veel bomen met mega grote wevervogelnesten, je blijft je verbazen over die kleine vogeltjes!
De D511 blijkt ook goed te berijden, wel meer losse steentjes op de weg. Langs de weg komen we diverse keren koeien, schapen of geiten tegen. Niet dat die daar veel te eten hebben. Tussen de rode duinen stonden inmiddels ook vele struikjes goudgeel gras, een schitterende kleurencombinatie!
Toen reden we de C15, wat breder dan de vorige weg en ook goed te rijden. Als we verder op zijn dan verandert het landschap meer in een savannelandschap, met veel 'parasolbomen'. Ongelofelijk wat een verschil in landschap elke keer! Heb je net foto's gemaakt omdat het zo mooi is, rij je 5 minuten verder, is het al weer veranderd! Maar we klagen niet natuurlijk.
In de auto hadden we de indruk dat het buiten erg warm was, maar het is maar 14 graden vanwege een harde wind. Toch besluiten we onze stoeltjes uit te klappen, naast de auto dus uit de wind, en gaan zo van onze lunch genieten. Er is geen auto langs gekomen zodat het voelt alsof dit stukje wereld van ons is, lekker genieten.
Verderop zien we een keet van 'de schraper' staan, hij schijnt een week onderweg te zijn en onderweg te slapen in zo'n keet, het kookvuur rookt nog zie ik!
En dan zijn we bij onze eindbestemming: Torgos Safari Lodge, dit ligt 5 km voor de grens (Mata-Mata) met Zuid-Afrika.
Het is een bijzondere lodge met luxe tenten: de voor en achterkant is gemetseld, de rest is tentdoek. Het geheel ziet er mooi uit en is nog zo goed als nieuw. We dronken eerst lekker een kopje thee in de zon, uit de wind in de boma. Daarna installeerden we ons in onze tent. We hadden nog lol want op de bedden lag een electrische deken....ze zijn ook niets gewend hier zeiden we tegen elkaar!
Rond 4 uur gingen we een sundowner drive maken met eigenaar Dirkie. Achterop de veewagen, waar hij een bankje op gemaakt had, we passen er precies met ons drietjes op. We hadden er een mooi uitzicht maar het was ook wel erg fris daarboven op die kar.
Het was schitterend, we zagen niet veel wild: wildebeesten en springbokkies, maar we hadden vooral prachtige uitzichten over de Kalari duinen. Er werd over een zeer smal slingerpaadje gereden waar we dikwijls moesten bukken voor de acaciadoorns die alle kanten op groeien. Tegen zonsondergang dronken we boven op een duin wat en genoten van het prachtige uitzicht met de wonderbaarlijke kleuren. Daarna reden we terug naar de lodge en waren half bevroren maar dat kon de pret niet drukken. In de tent konden we ons 'opfrissen' maar niet opwarmen voordat we aan tafel gingen. In de lapa was het houtvuur al flink opgepord dus daar ontdooiden we langzaam. Er waren geen andere gasten dus we hadden de hele lapa voor onszelf. Dirkie vertelde nog dat het zou gaan vriezen vannacht en dat hij hoopte dat we het niet koud zouden hebben. Toen we terugliepen naar onze tent was het inderdaad erg koud, we deden toch maar snel onze electrische dekens aan, zodat we na het douchen snel in ons warme mandje konden kruipen.
's Nachts begon het plotseling, eerst beetje bij beetje, later gestaag, op onze tent te regenen. We waren verbaasd omdat het niet het regenseizoen is en het zo koud was toen we naar bed ging, misschien zou het dan hagel zijn? Nou, eerst maar weer verder slapen, we zien straks wel wat het geweest is.
Toen de zon opkwam hield het regenen opeens op. We waren natuurlijk nieuwsgierig dus gingen meteen naar buiten kijken om te zien of het allemaal wit was en toen bleek dat de groene naaldjes van de boom waar onze tent onder staat, allemaal afgevallen zijn! We keken meteen even op de thermometer in de auto, deze stond op -9 graden (om 6.45 uur).
Later zouden we van Dirkie horen dat het -14 graden geweest is....wij blij met onze electrische dekens, we hebben ze de hele nacht aangelaten, ons hoor je er niet meer over, wij zijn echte die-hards!
Foto's
