Wie en waar zijn de boeven?
Windhoek
Namibië
Pkoelewijn
Wie en waar zijn de boeven?
Het is de laatste dag van de rondreis door Namibie en we zijn in Windhoek. Het is zondag, dus eerst maar eens naar de kerk. De deur van de fraaie Christuskirche staat uitnodigend open. Binnen zegt de koster tegen ons dat we wel even mogen rondkijken. We maken een foto van het sobere interieur en bekijken de kopie van Rubens' Opstanding van Lazarus die opzij van het altaar hangt. Het orgel wordt bespeeld door een dame die kennelijk de liederen van de dienst van die ochtend aan het oefenen is. We zien er vanaf om de Lutherse kerkdienst bij te wonen en besluiten om op deze prachtige zonnige en heldere dag de "Hofmeyer walk" te gaan maken, die volgens de reisgids "panoramic views over the city" biedt.
We wandelen de Robert Mugabe avenue af, langs de tuinen van het parlementsgebouw en nemen de eerste straat links, die steil naar boven loopt. Bij de eerste bocht staat een groot aantal auto's geparkeerd bij een kerk, de Reformed Church, volgens het opschrift. Terwijl we onze eerste panoramafoto's van de stad aan het maken zijn verschijnt er plotseling van achter de auto een zwarte man in uniform. Hij maakt een zwaaiend gebaar met zijn arm en probeert ons iets duidelijk te maken, maar we begrijpen hem niet. Op onze vraag naar wat hij daar doet, antwoordt hij in het Engels dat hij de auto's aan het bewaken is. Inmiddels heft hij iets bedacht dat we waarschijnlijk wel zullen begrijpen want hij wuift met zijn hand naar boven en zegt: "Ali Baba there. Go back". Nu wordt het ons duidelijk dat hij ons wil waarschuwen voor een roversbende daar ergens boven.
We bedanken de man voor de goede raad en wandelen weer naar beneden en als we net weer op de Robert Mugabe aangeland zijn, stopt er een ons tegemoetkomende auto. Het portierraampje gaat open en de blanke bestuurster roept iets naar ons. Wij lopen naar de auto toe en de vrouw zegt in het Duits: "geh nicht nach oben, want het is daar gevaarlijk" of zoiets. We bedanken haar voor de waarschuwing en lopen verder naar het centrum van de stad totdat we plotseling snelle voetstappen achter ons horen. We stoppen, kijken om en staan vlak voor een blanke man die tegen ons zegt:" It is very dangerous here, you should go to the centre of town". Nou, dat deden we dus al. Niettemin bedanken we ook hem en wandelen verder over de doodstille straat. Zonder verdere onderbrekingen komen we veilig in het centrum van Windhoek aan. We gaan het Zoo park binnen en vermaken ons enige tijd op de kinderspeelplaats met het maken van foto's en POGO-afdrukjes van moeders en kinderen, het uitdelen en opblazen van ballonnen en het geven van bellenblaaslessen.
Het is inmiddels flink gaan waaien en als er een grote tak van een boom afbreekt, die maar nauwelijks een kind mist, begeven we ons naar de auto- en boomvrije straat aan de overkant van het park om nog wat souvenirs te gaan kopen.
Om 1 uur gaan de winkels dicht en keren wij terug naar het park om een hapje te gaan eten in het Zoo café. Maar dat gaat niet zomaar! Rond het park is inmiddels een enorme menigte op de been en er arriveren steeds meer mensen in volgepakte laadbakken van pick-up trucks. De dames en kinderen zijn gekleed in de SWAPO kleuren, veel mensen dragen grote en kleine vlaggen en iedereen wil het park in. Desgevraagd vertelt een jongeman, met een klein vlaggetje in zijn hand, ons wat er aan de hand is. Er Is een verkiezingsbijeenkomst van de SWAPO partij in het park. Het park is rondom helemaal afgesloten met tape en iedereen moet via een ingang met een veiligheidscontrole naar binnen.
We sluiten aan in de rij en raken de laatste ballonnen kwijt aan een groepje wachtende kinderen. We worden gefouilleerd door een zwarte dame en als deze dame in mijn rugzak het fotoafdrukapparaatje ontdekt, wordt het met grote argwaan bekeken en beluisterd alsof het een tikkende tijdbom is. Ik begin me bijna een boef te voelen. Gelukkig gelooft ze mijn uitleg en word ik met POGO en al doorgelaten.
Als we enige tijd later, zittend op het terras van het café achter een bord pasta en een lekker koel wijntje, de vrolijke menigte in het park bekijken, vragen we ons in alle gemoede af: WIE ZIJN HIER NU EIGENLIJK DE BOEVEN EN WAAR ZOUDEN ZE ZIJN?
Foto's
