Sossus-, Dead-en Narravlei
Sossus-, Dead-en Narravlei
En de wekker ging op de aangegeven tijd. Alles was al gepakt dus tandenpoetsen, kleren aan en op naar de koffie. Iedereen die daar was kreeg per persoon een bruine zak met naar wij dachten een lunchpakketje.
Goed op naar Sossus- en Dead vlei. Het grootste deel, 65km is over asfalt. De laatste 4 zijn door het zand. De vraag is dan ook gaan we hem zelf rijden of gaan we met de shuttle. Dirk rijdt hem en ik moet richting geven met behulp van een routekaartje op gps en kijken waar het beste zand lijkt en welke route/richting we heen moeten. Onze voorganger snapt het niet helemaal en begint langzamer te rijden en uiteindelijk remt hij. Dirk haalt in want wat moet je anders, stoppen in rul zand is het recept om vast komen te zitten. Een geslaagde en spannende onderneming brengt ons op de parkeerplaats van Dead vlei. Nu moeten we lopen over de duinen. Best zwaar maar als je wat wilt moet je er iets voor doen. Het is prachtig en de zon was al langzaam aan het opkomen. Dead vlei is een pan waar een eeuwen oude laag modder is verhard en doden bomen zijn verdroogd.
Nu wachten tot de zon ook over de hoge duin Big Daddy heen kan komen. Het levert mooie foto's op en het ziet er fantastisch uit. Op de terug wandeling zien we een stoeterij aan mensen die Big Daddy gaan beklimmen. Wij hebben besloten dat we ons daar niet aan gaan wagen. We hebben onze lunch broodjes voor het ontbijt gebruikt voordat we weer in onze 4x4 stappen om door te rijden naar Sossus vlei en Nara vlei.
Sossus vlei is eveneens een pan met opgedroogde eeuwen oude modder alleen staan hier nog levende bomen. En op Nara vlei staan vooral acacia's. Ze zijn beiden erg fraai om te zien. Bij het terug komen bij de wagen moesten we enorm lachen. Er komt een luxe 4x4 aan van een resort. Er stapt een dame uit die maakt een foto en ze stapt weer in. Tja! Wij besluiten in ieder geval de GoPro een goed plekje te geven en de weg terug door het zand te filmen. En hop daar gaan we weer. Een feest wat ons inderdaad langs een jong stel brengt wat vast gelopen is. Nu wordt je door professionals geholpen dus we hebben ze toch maar gelaten. Na de lange weg terug en een tussen stop bij de poort komen we rond lunchtijd terug op onze lodge. Wat schets onze verbazing, de bruine zaken van deze ochtend waren geen lunchpakketjes maar ontbijt pakketjes en door een foutje van de lodge hadden wij er geen gekregen