Big Daddy
Sossusvlei
Namibië
WKerkhof
Big Daddy
De wekker gaat, het is koud en donker, maar toch springen we meteen op en zijn klaarwakker!
Snel aankleden, wat doe je aan? Laagjes dan maar….
Bij de receptie staat de gids op ons te wachten met een kop koffie om een beetje wakker te worden en wat op te warmen. Ook de motor van de auto staat al te draaien. Gelukkig hoeven we niet lang te wachten en is iedereen op tijd om te vertrekken.
In de auto heerst een slaperige, maar toch gespannen sfeer. We rijden ongeveer een uur door een pikkedonker landschap, enkel verlicht door de sterren en de maan. De laatste kilometers zijn zanderig en hobbelig, maar dan zijn we er.
We stappen uit, jassen worden dichtgeritst, handschoenen worden aangetrokken. Gewapend met een flesje water en de camera beginnen we aan de klim. Het is nog koud, maar al snel worden we warm van binnen, niet alleen van de inspanning, maar ook door het landschap wat zich aan ons openbaart.
Een redelijk zware klim door het losse zand van de 325 meter hoge Big Daddy, maar eenmaal boven overheerst er rust. We gaan zitten en genieten van een prachtige zonsopkomst die het landschap kleur, licht en schaduwen geeft. Die het landschap magisch maakt.
Kippenvel overheerst, een brok in mijn keel en ultiem geluk gevoel. Wat een geweldige plek om voor het eerst deze mooie rode zandduinen te aanschouwen, en wat een voorrecht hier te mogen staan! Een magisch moment op een magische plek.
Als we ons omdraaien zien we een misschien wel net zo’n magische plek, de dodevlei. Ook hier krijgt de zon langzaam grip op dit bijzondere landschap. Een gortdroge zoutpan met bomen die hier al meer dan 900 jaar staan te pronken tegen een achtergrond van rode zandduinen en een helder blauwe lucht. We hollen naar beneden, om hier als eerste te zijn. Te genieten en te ervaren en vooral veel foto’s te maken!
Deze dag gaan we nooit meer vergeten, en misschien wel nooit meer evenaren!
Foto's
