Deze jongen kwam ik tegen nabij Rundu, besmeurd gezichtje, vriendelijk koppie. Hetgeen mij vaak intrigeert in portretten is niet zozeer de foto zelf, maar vooral of er iets in zit. Er zijn zo veel (wel of niet geforceerde) 'smiling' faces te zien van mensen die poseren. Die intrigeren me minder. Hetgeen me in deze foto intrigeert is de blik in de ogen. Star, vooruit, bijna oneindig. In zijn ogen zie je een twinkeling en de oneindigheid, terwijl de rest van zijn gezicht weinig emotie toont.