Wat hebben we toch een plezier gehad met de Himbakinderen, die met hun moeders in een klein dorp bij een boerderij leven. De boerin beheert samen met de vrouwen het geld dat ze verdienen met de verkoop van sieraden e.d. Iedere vrouw heeft een eigen geldkistje.
De Himba zijn een nomadisch volk: de mannen trekken met de kuddes door het land en de vrouwen vestigen zich voor een tijdje op een plek waar genoeg voedsel is. Daar verbouwen ze o.a. maïs.
Dit ventje is op een houtstapel geklommen, waar we net niet bij hem kunnen komen. We speelden een soort tikkertje, verstoppertje, een universeel spel.
Zijn huid is erg droog, zijn moeder zou hem eens in moeten smeren met haar eigen mengsel van geitenvet en oker waar ze een rode kleur van krijgt. Helaas smeren mannen zich niet in, jongetjes waarschijnlijk ook niet, of het vet is op.
Als je iets wilt geven, neem dan vaseline mee (kleinere potjes), zo heeft iedereen iets. Meel is ook zeer welkom.