Opuwo: in transit
Kaokoland
Namibië
Djmeijst
Opuwo: in transit
Opuwo
Zonder de bevolking lijkt Opuwo bijna een normaal Afrikaans stadje. De Afrika kenmerkende, armoedige wanorde ontbreekt. Maar dat geldt voor heel Namibië.
Het stadje bestaat uit twee kruisende geasfalteerde wegen met lintbebouwing. Dankzij de honderen kilometers omringende leegte wordt het zo een overtuigend centrum: commercieel, administratief en logistiek. Veel telefoonpalen met draad. Maar na Opuwo eindigen telefoondraden en asfalt en daarmee ook de wereld van nu. Opuwo betekent "niets meer" of "gedaan". Hierna begint het pijnlijk mooie, schraal begroeide en later woestijnachtige Kaokoveld. Een sporadische maar meestal lege Himbakraal of een rondzwervende kudde geiten getuigt nog van mogelijke menselijke aanwezigheid.
Voor de grote supermarkt in het centrum is westers geklede zwarte jeugd aan het hangen. Maar het is de invulling van de Himba's en de Herero's die het straatbeeld van Opuwo absurd maakt. De Himba's komen hier hun inkopen doen. De vrouwen hebben zich tegen de zon dik met okerkleurige aarde ingesmeerd, hebben ook okerkleurige gladgestreken kleverige kapsels en zijn afgezien van enkele lendendoeken naakt. Hun verre nichtjes, de Herero's, lopen echter overdadig gekleed in klassieke Oostenrijkse gewaden die tot de schoenen vallen en zijn getooid met grote hoeden in dezelfde stijl. Dit is te danken aan de vroegere Duitse bezetting. De Himba's hebben zich in die tijd teruggetrokken in de wildernis en de Herero's hebben zich aan de Duitse stijl gecommitteerd. De Duitsers zijn al honderd jaar weg maar de mode van het Duitsland van toen is hier nog in volle glorie nog zichtbaar.
Verder is er in Opuwo geen blanke meer te bekennen en op het plein voor de supermarkt komt een nog wat jeugdiger gedeelte, het echelon onder de hangjongeren, naar ons toe met verhalen of een verzoek om sweeties en sigaretten maar niet om geld. De hangjongeren hebben dit stadium blijkbaar achter de rug en bekijken ons nauwelijks.
Geen warenhuis in de westerse wereld lijkt maar in de verste verte op dat van Opuwo. In een immense duistere ruimte zijn de schappen metaalachtig koel en veel te groot voor de karige hoeveelheid uitgestalde goederen. Deze zijn ook niet wervend verpakt en zonder enige orde maar ergens neergelegd. Zwakke peertjes hangen hoog boven ons aan slonzige plafonds. Over de prijzen hoefden we ons geen zorgen te maken; die waren gelukkig op westers niveau. Dit gold natuurlijk vooral voor de blikjes bier en water.
Vervolgens hebben we alle tanks en jerrycans gevuld want het volgende bezinestation ligt op zo'n 900 km. En voor een derde van het af te leggen traject is op de kaart zelfs geen weg aangegeven.
Drie kilometer ten noordwesten van Opuwo ligt op een heuvel het Opuwo Country Hotel. Het grote terras biedt een wijds uitzicht over de vlakte van Kaokaveld en aan de horizon het Steilwandgebergte.
Foto's
