11 september voor en na
Damaraland
Namibië
Mvdbrink170980
11 september voor en na
11 september is een beladen datum, een datum die in je geheugen staat gegrift. Die spanning van 2001, dat gevoel... ik wil het niet nog een keer meemaken. En elk jaar als het weer 11 september is denk ik weer: goh, het is alweer zoveel jaar terug.
Afgelopen september trok ik met met 20 onbekenden en tevens ook levensgenieters van Kaapstad naar Vic Falls. Het belangrijkste doel, als ik namens iedere reisgenoot spreken mag, wildlife zien. De eerste week heb we kunnen genieten van prachtige natuur, maar wildlife... nee. Oké, springbokjes en struisvogels zijn leuk, maar lang niet het echte werk.
Na 2 dagen adrenaline in Swakop stond een week lang gaming op het programma. De weg naar onze camp site nabij Twyfelfontein was lang en mag met het prachtige Namibische landschap niet saai genoemd worden, maar het was geen dag waaran ik zou terugdenken. Onderweg werden we erop geattendeerd dat we mogelijk de zeldzamere woestijnolifant zouden kunnen tegenkomen. Een kleine 400km gehobbeld te hebben in onze truck was de conclusie: geen olifant. Laat staan andere wildlife! Behoorlijk chagrijnig (had een off day) zette ik in de bloedhitte samen met m'n tentgenoot de tent op. Daarna z.s.m. weer terug de truck in, we zouden naar de rotsgravures gaan. Een kilometertje buiten de camp site begint onze truck snelheid af te nemen. Ja hoor, oliftanten! Een kudde van ca. 20 woestijnolifanten. Wat een prachtig gezicht zo'n stoet olifanten dat de weg oversteekt. Ik denk dat de hele gebeurtenis 10 minuutjes geduurd heeft, maar zoals een Afrikaans gezegde luidt: Europa het die horlosie, Afrika het die tyd. Voor m'n gevoel duurde het wel een uur. Het was een aangename vertraging opweg naar de rotsgravures die in het niets vielen na het aanschouwen van dit tafereel.
Eenmaal terug op de camp site begon ik aan mijn corveebeurt dat ditmaal bestond uit het schoonmaken van worteltjes. Plots hoor ik iemand bij de rand van de droge bedding van de Aba Huab Rivier: "Jongens! Olifant!" Ik leg mijn schilmesje weg, duik de tent in, pak mijn videocamera en loop rustig richting de rand van de rivierbedding. Kippenvel! Op nog geen 40 meter passeert een olifant ons tentenkamp. Zoiets geweldigs heb ik nog nooit meegemaakt; de olifant, toch één van de gevaarlijkste dieren die bestaan loopt je voorbij, zonder omheining of iets! Wauw! Nadat de olifant uit zicht is wil ik het thuisfront op de hoogte brengen, één duur sms'je kan toch wel. Sms'je eenmaal verzonden zie ik dat het deze dag 11 september is en denk: jemig, ik heb voor het eerst niet stilgestaan bij het feit dat het inmdiddels weer zoveel jaar geleden is.
11 september een beladen datum, een datum die voor altijd in mijn geheugen zal blijven. Dat gevoel... ik zou het elke dag nog een keer willen meemaken. En elk jaar als het weer 11 september is zal ik denken: goh, is het alweer zoveel jaar terug?
Foto's
