Opuwo naar Grootberg Lodge deel 2
Damaraland
Namibië
Dtijms
Opuwo naar Grootberg Lodge deel 2
3 augustus – vervolg
5 km na de 'vetinary check' bij Palmwag zien we de afslag naar de C40 en naar onze bestemming: Grootberg. Deze weg is heel goed te berijden, ook net geschaafd blijkbaar. De omgeving is weer schitterend, het lijkt wel of we door canyons rijden! Aan het begin van de Grootbergpas zien we een waarschuwingsbord voor overstekende olifanten, opwinding maakt zich van ons meester: het zou toch leuk zijn als we hier olifanten zien, daar stoppen we graag voor, maar helaas gebeurt dat natuurlijk niet. Na 20 km komen wij bij de toegangspoort en parkeerplaats van Grootberg Lodge. Vanwege de zeer steile helling wordt je hier met een 4x4 jeep naar boven gebracht. We beginnen onze spullen uit te laden en als er een Nissan X-trail naar beneden gereden komt, heeft mijn wederhelft, Vincent, het onzalige idee dat wij dan ook makkelijk naar boven kunnen komen want we hebben ook een permanente 4x4 aandrijving!
Na enige discussie (van mijn kant) dan de spullen maar weer in de auto pakken en aan de trip naar boven beginnen. Ik sta echt wel doodsangsten uit, de weg naar boven is ongelofelijk steil met bochten en veel grote keien op de weg. Als we eindelijk boven zijn staat het zweet me blank op de rug, heb ik kramp in mijn vingers, maar we hebben het gered! Een bedankje aan de auto en de chauffeur is hier wel op z’n plaats.
Nu vooral nog niet aan morgen denken, als we dezelfde weg weer terug moeten rijden....
Eenmaal boven zijn we het gesprek van de dag want ze zijn echt verbaasd dat we met onze auto naar boven gekomen zijn. De een na de ander wordt er bij gehaald en er wordt veel met de hoofden geschud en gelachen en naar ons gewezen.
In de lodge worden we zeer gastvrij onthaald door wel 4 verschillende personen, allemaal stellen ze zich aan ons voor en meteen wordt ons een sapje aangeboden op het terras met een schitterend uitzicht. Zo’n ontvangst hadden we nog nergens!
Ook krijgen we meteen uitleg over de lodge. Zo zijn er bijvoorbeeld geen stopcontacten in de huisjes, maar is er wel voldoende stroom voor de lampen. Opladen van apparaten kan in de lounge. Het (douche)water wordt verwarmd boven een houtvuur, dit wordt meteen aangestoken als wij bij ons huisje arriveren.
De lodge is in juni 2005 met behulp van geld uit de Europese Unie opgericht. De lokale bevolking wordt hier gedurende 5 jaar opgeleid/begeleid om de lodge daarna helemaal zelfstandig te kunnen runnen. Een goed initiatief en ze doen het prima; hopen dat ze het volhouden als ze het volgend jaar allemaal zelf moeten gaan doen!
Het blijkt dat alles aan deze lodge gericht is op het mooie uitzicht over de Grootbergen en de Klipriver valley, echt magnifiek: Vanuit de douche, vanaf ons terras, vanaf het zwembad, vanuit het restaurant! En als je lekker zit te relaxen en geniet van je uitzicht wordt je er echt even stil van.
’s Avonds eten we in het restaurant, een andere mogelijkheid is er hier ook niet dus is een reservering inclusief ontbijt en diner.
Opnieuw worden we zeer enthousiast ontvangen, allemaal blije gezichten en ons wordt uitgelegd dat ze ons als familie zien, en die wil je blij en tevreden maken dus zullen ze hun uiterste best ervoor doen. Dat is niks te veel gezegd want we eten heerlijk. Ook het eigen gebakken broodje is om je vingers bij af te bijten.
De ingrediënten voor het eten verbouwen ze zelf en alles is lekker vers. Ook de manier van presenteren is erg prettig, je krijgt echt het gevoel dat je bijzonder bent.
Na het eten genieten we nog een poos na op ons terras van de mooie sterrenhemel. Daarna slapen we goed op de heerlijke bedden.
4 augustus – Grootberg Lodge
Bij het wakker worden is het meteen al weer een feestje, we doen de gordijnen open en hebben dan vanuit ons bed een heerlijk uitzicht, nog maar even blijven liggen en genieten dus!!
In de lijn der verwachting, krijgen we een heerlijk ontbijt. Gisteravond was ons al gevraagd wat we wilden: een healthy of een hearty ontbijt. We kozen voor het eerste en dat is me toch lekker. We krijgen een bord met allemaal vers fruit en yoghurt. Daarna nog toast en jus d’orange. Echt heerlijk allemaal.
Rond 8 uur zijn we gepakt en gezakt om te vertrekken maar ik kijk er niet naar uit. Ten eerste wil ik dit mooie stekkie niet verlaten maar ten tweede weet ik welke weg ons naar beneden wacht.....
Maar toch moeten we gaan en is het nog steiler en lastiger rijden dan ik gedacht had, elk moment verwacht ik een lekke band. We rijden stapvoets en dan komen we uiteindelijk toch zonder problemen, maar (ik) wel weer met veel zweet, beneden.... Dit was een verblijf om nooit te vergeten!
Voor nog een mooie foto van het uitzicht bij deze lodge, kijk ook even op: http://www.columbusmagazine.nl/afrika/namibie/damaraland/reisreporter/fotos/230272.html
Foto's
