Wanneer ik een luipaard in close up zie, heb ik altijd het idee dat het een grote knuffel is. De aaibaarheidsfactor lijkt hoog te zijn. Natuurlijk weet ik wel beter en zou ik geen luipaard aaien. Dit in tegenstelling tot de cheeta die voor mij altijd iets wilds uit straalt en zeker geen aaibaarheidsfactor heeft. Deze lijkt zelfs wat chagrijnig te kijken. De traansporen op zijn kop geven het dier ook een donkere blik.