Bij Okonjima (AfriCat Foundation) worden o.a. luipaarden en cheetah's opgevangen die anders kansloos zouden zijn. Zo komt het regelmatig voor dat dieren worden gedood door veehouders die begrijpelijk niet blij zijn als hun schapen of koeien ten prooi vallen. De welpen van de (jacht)luipaarden zijn dan kansloos en worden bij Okonjima grootgebracht en vervolgens weer uitgezet in het reservaat dat 200 vierkante kilometer groot is. De dieren krijgen een zender, zodat men kan monitoren hoe het met de dieren gaat. Wij hebben een 'gamewalk' gemaakt met een gids, waarbij we 4 cheetah's tegenkwamen. Ze liepen voor ons op het pad, toen ze plots ervandoor gingen. We zijn er achteraan gerend (?!? ja echt waar - de gids zei dat het kon) toen we geloei in de verte hoorden. Het bleek dat de 4 nog vrij jonge cheetah's een oryx te pakken hadden. Een prooi die eigenlijk te groot en sterk was voor de drie pubers. We hebben met afgrijzen staan kijken hoe het maar niet lukte om de oryx snel aan zijn einde te helpen. Het dier vocht voor zijn leven. Zo gaf hij één van de cheeta's een optater met zijn puntige hoorns, waardoor de cheetah hoog opsprong. Op een gegeven moment werd het te gevaarlijk. De gids was bang dat de oryx toch nog op zou staan en ons tegemoet zou komen rennen. Een andere gids is ons tegemoet gekomen met een jeep en pas na hele lange tijd blijf de oryx dood liggen. De cheeta's waren zo uitgeput dat ze bijna te moe waren om te kunnen eten. It's the circle of life, maar een prettig gezicht was het niet. Een foto met een dubbel gevoel dus.