Rondreis door Namibië en Botswana met 4x4 dubbel cab met daktent
Centraal Namibie
Namibië
Rencontheirway
Rondreis door Namibië en Botswana met 4x4 dubbel cab met daktent
We zijn in Botswana.
Vanuit Rundu zijn we kilometers gaan maken in de richting van Botswana, over de Caprivi strip, het uitstekende gedeelte van Namibië als je op de kaart kijkt.
De volgende stop is Ngepi camp. Mooie asfalt weg heel de dag, behalve de laatste 4 km, die gaan over een zandpad en…. Dwars door de rivier.
Rustig aan tussen de paaltjes, over de zandzakken, door de rivier…..
Mooie campsite midden in t bos, naast de rivier. Zwembad in de rivier, hebben ze een kooi in de rivier gehangen zodat je veilig kan zwemmen, zonder krokodillen en nijlpaarden. Toch maar niet gedaan.
Lekker geslapen en weer terug door de rivier op weg naar Botswana. Hoe dichter bij we komen, hoe meer de spanning stijgt: worden we toegelaten met de laisser-passer of niet.
Uiteindelijk zijn we binnen 30 minuten uit Namibië en Botswana in. Toch echt wel een opluchting.
Bij alle euforie ook een verdrietig bericht, onze zwarte poes is bij de dierenarts, wilde niet eten en lijkt nierproblemen te hebben. Klote dat we dan zover weg zijn..
Gelukkig zorgt onze buurman supergoed voor de katten.
Maar we hebben dit al eerder meegemaakt met een kat,dus we bereiden ons voor op t ergste.
We slapen vandaag in Kasane en gaan morgen naar de Victoria Falls in Zambia. Toch weer een grensovergangetje….
Vooralsnog zijn we er gerust op…
Gisteren een priveplek op de campsite. Bij het inchecken een pamflet gekregen dat het in en rond Kasane onveiliger wordt en dat we altijd de auto moeten afsluiten; als je in een tent slaapt niet de waardevolle spullen bij de rits van de tent bewaren etc. Daar staan we dan als enigen…
Gelukkig is daar Bravo en zijn vriend die de hele nacht op de campsite blijven om ons te bewaken.
Omdat we bij binnenkomst in Botswana alle vlees en melkproducten moesten achterlaten ( we hadden alleen gehakt en komkommer, je weet wel dat melkproduct in t groene jasje) hebben we maar in de lodge gegeten. We hadden geen zin om nog boodschappen te doen.
Redelijk laat naar bed voor ons doen deze vakantie want we kunnen uitslapen, we worden om 9 uur opgehaald om naar Zambia te gaan.
Om 9 uur worden we opgepikt met de auto en gaan we in tien minuutjes naar de grens. Daar stempelen ze ons Botswana uit en gaan we met een bootje over de Zambezi rivier. Op de andere oever is het Zambia waar we opgewacht worden om door de douane te gaan en naar onze lodge gebracht te worden. We hebben hier een visum nodig voor de slordige prijs van 50 US $ per persoon, maar sinds Walvis Bay hebben we geen dollars meer….
Dus wisselen we bij een mannetje op straat Pula (Botswana) voor US$.
Formuliertje invullen, stempeltje, 100$ En we zijn in Zambia.
Onze lodge ligt op een uurtje rijden en de chauffeur vermaakt ons met Zambiaanse wetenswaardigheden, dus de tijd vliegt.
We mogen onze safaritent (lodge) pas in na 14 uur … Dus we besluiten maar gelijk naar Mosi-oa-Tunya (Voor de niet zo vloeiend Tonga-sprekende mensen ook wel bekend als Victoria Falls). Alleen we hebben gen dollars en ook geen plaatselijke Kwacha… We vragen de receptie een taxi te bellen die ons naar de falls brengt via een ATM.
Steve is onze taxichauffeur en we rijden van ATM naar ATM… Uiteindelijk eerst maar naar Livingstone waar de ATM het wel doet, met de hindernis dat ik geen 1000 Kwacha mag tappen, want dat is boven m’n daglimiet. Toch wel zo’n 120€. Dus twee keer pinnen voor hetzelfde resultaat.
Onderweg vertelt Steve van een helicopter vlucht die je boven de falls kan maken, klinkt supercool. Maar gezien de prijs denken we er nog maar even over, eerst maar eens zien hoe de Mosi-oa-Tunya er vanaf de grond uitziet.
Wat een mega waterval!!! Er wordt ons aangeraden om een poncho te huren en we zijn maar wat blij dat we dat gedaan hebben.
Ongelofelijk wat een water!! Een stortdouche thuis, een hoosbui, onder water in het zwembad het is allemaal tezamen nog minder dan wat er hier over ons heen komt aan spray van de waterval, maar wat een SUPER BELEVENIS!!
Of er foto’s gelukt zijn, geen idee. De poncho’s houden ons voor het grootste gedeelte wel droog.
Door de spray zien we niet de hele waterval, daarvoor komen we vast nog wel een keer terug later in een jaar als het waterpeil minder hoog is.
Al lopende besluiten we toch maar te gaan kijken voor de helikoptervlucht, dan maar wat geld er tegenaan smijten.
We bellen Steve om ons te komen halen en gaan naar het heli-platform.
Omdat er ook andere mensen meegaan, moeten we een uurtje wachten.
Maar dan gaan we aan boord.
We stijgen redelijk relaxt op en zijn in no time hoog in de lucht, we gaan eerst een stukje de Canyon in. De piloot waarschuwt ons niet en met een scherpe duikvlucht duiken we de Canyon in, (terwijl onze maag de keel induikt). We scheren laag over het wilde water omringt door hoge rotswanden. Cool cool cool.
Na een stuk door de Canyon gevlogen te zijn, klimt de helikopter daar weer uit en gaan over land naar de Victoria Falls. In een woord:Adembenemend! We vliegen een paar rondjes om allemaal een goed uitzicht te hebben en dan gaan we helaas al weer terug.
Stukje over een wildpark waar we vanuit de lucht een aantal olifanten in het water zien badderen.
Alsof we in een National Geographic documentaire hebben meegespeeld, echt meer dan de moeite waard.
Nu alle indrukken aan het verwerken, dan naar bed en morgen weer terug naar Botswana.
Foto's
