De negerhut van oom Tom, alleen op de wereld of sprookjes uit duizend en een nacht.
Centraal Namibie
Namibië
Agrotewal
De negerhut van oom Tom, alleen op de wereld of sprookjes uit duizend en een nacht.
De laatste nacht in Namibie brengen we door op Dusternbrookfarm, een rit van 360 km maar als echte Namibiegangers draaien we onze hand daar niet meer voor om. Het is zalig om de kou van Swakopmund achter te laten en de zalige warmte van het binnenland weer op te zoeken. De rit valt mee, maar wat Hans niet weet en wat ik toch maar even opbiecht is dat de laatste kilometers niet geasfalteerd zijn. Ach je kunt niet alles hebben. Ook een hele slimme zet van mij was het om juist van deze overnachting geen goed adres te hebben, zodat we Tom Tom niet kunnen gebruiken. Maar wanneer je naar Windhoek rijdt kom je Dusternbrook tegen. En dat klopt maar doordat de zon de borden heeft verbleekt moeten we 3 kilometer doorrijden voor we kunnen draaien. Juist vandaag natuurlijk veel verkeer.
We gaan een gravel weg op die echt heel erg tegen valt, we worden door elkaar geschud en over de 20 km doen we meer dan 45 minuten. Grote keien heuvel op heuvel af, diepe kuilen en dan opeens water. Er stromen heuse riviertjes die je met de auto moet oversteken. Gelukkig heeft het niet veel geregend de afgelopen tijd, maar eng is het wel. Er staat een verroestte ton waarop een telefoonnummer wat je kunt bellen in geval van nood. Nou dat geeft de burger moed. Ik moet auto in en uit om de hekken te openen en te sluiten en we gaan verschillende wildrooster over. De natuur is om stil van te worden en dan de dieren, mangoesten, wratten zwijnen en zelfs hyená's schieten weg voor de auto.
Ik geniet met volle teugen, manlief heeft zijn handen meer dan vol aan de auto en de weg. De laatste 3 km zijn echt heel erg voor een gewone auto, een 4x4 zal het makkelijk trekken en de ossenwagen ook maar een VW heeft er moeite mee.En dan op een heuvel Dusternbrook wat een uitzicht zullen ze hebben. Het Hippochalet wat ik geboekt heb ligt alleen nog 3 km verder de bush in. We krijgen een plattegrond mee en dan het laatste stuk. Bijna niet uit leggen hoe beroerd de weg is sommige stukjes houd ik mijn hart vast. Al onze inspannigen worden beloond wanneer we na 20 minuten het chalet zien.
Wow wat een plek, een vallei een dam en het chalet staat op palen boven een watertje. Met de nodige watervogels, heuse nijlpaarden en dat alleen voor ons. We zijn echt 3km van de bewoonde wereld en de stilte daalt op ons neer. Het chalet zou primitief zijn, maar wat ik me niet had gerealiseerd is dat dat betekent dat er geen koelkast is. Ach het is maar 40 graden en een kniesoor die daar op let. We hadden flessen water ingevroren om als koelpatroon te dienen onderweg, ons drinken en het laatste beetje proviand zijn nog koel. Wanneer we de deur open doen schieten da hagedissen voor onze voeten weg en nog wat andere kleine beestjes die ik niet ken en waar ik ook geen kennis mee wil maken.
Benieuwd hoe onze nacht verloopt en wat we hebben gezocht en gevonden in Dusternbrook lees dan ook mijn volgende blog.
Foto's
