In de regentijd naar Namibie: ook doen !

Door: RONVANVUGT

Geplaatst op Aug 25, 2012

Op de vakantiebeurs in de Jaarbeurs trok de man van de Namibie stand een bedenkelijk gezicht toen we vertelden dat we in februari in Namibie zouden zijn. Wij konden niet in een andere periode dus voor ons was het afwachten of alle visioenen van wild en woestijnlandschappen dan nog wel uit zouden komen.....
Even voorbij Windhoek, richting de Kupferbergpas, houdt het asfalt al snel op. Gravelroads vereisen een aangepaste rijstijl: ga je te hard dan lijkt de weg een wasbord, te langzaam schiet niet op. Gemiddeld 50 km/uur gaat prima. Zelden heb je een tegenligger en dus heb je de weg meestal helemaal voor je alleen. Af en toe een duik in een droge rivierbedding, goed het spoor houden en er is niks aan de hand. Nou ja, niks aan de hand....zolang het droog is natuurlijk.
Bij regen gaat het anders; eerst verschijnt er aan de horizon een donkere wolk. Tien minuten later is de zon weg en blijkt de wolk zich precies boven jou te bevinden. Weer 10 minuten later worden de sluisdeuren opengezet. Een enorme hoeveelheid water stort zich boven je uit. Links, rechts, voor of achter is niets meer te zien. De weg veranderd in een rivier, en die droge bedding van net is in 10 of 20 minuten een kolkende rivier waarbij je het waterpeil met het blote oog kunt zien stijgen.
Zelfs met een 4x4 is dan zo'n rivier niet meer door te komen. Dus: eventjes wachten tot het droog is, de zon terug komt en een half uurtje later is het waterpeil ook net zo hard weer aan het zakken en kun je doorrijden... Oponthoud: een uurtje.

Een ander voordeel (...) van de regentijd is de flora. Je kent ongetwijfeld de foto's van dorre uitgestrekte landschappen waar de zandkleur de overhand heeft. Omdat alle toeristen in een jaargetijde naar Namibie gaan waarbij dat de situatie goed weergeeft (en dat is in 10 van de 12 maanden het geval), gelooft men mij vaak niet als ik onze foto's laat zien: giraffes en zebra's en bokken in allerlei soorten en maten in heerlijk sappige, groene weideachtige vlaktes, met uitbundige begroeiing en kleurrijke bloemen. Volop water beschikbaar voor alle dieren, zelfs in het Etosha park. Dus bij de traditionele waterplaatsen, waar iedereen in die eerdergenoemde 10 maanden zijn foto's neemt, is er nu nauwelijks een levend wezen te zien.
Toch hebben we voldoende wildlife gezien, op 1 belangrijke na. Alle olifanten waren ook op vakantie: in Angola. Daar trekken ze n.l. naartoe als er overal voldoende water is, in het droge seizoen komen ze dan weer naar het zuiden afzakken. Wij hebben er dus niet 1 gezien. Enfin, zullen we nog een keertje terug moeten, wat een straf...

Omdat Namibie groot is zijn er ook altijd plekken waar het plaatje wel voldoet aan het stereotype beeld van dorheid. In Solitaire bijvoorbeeld had het tot dat moment nog niet geregend dat jaar, terwijl 2 auto-uurtjes terug het er heel anders uitzag.
Verder is de regentijd een heerlijk rustige tijd omdat er relatief weinig toeristen zijn.
Namibie is een aaneenschakeling van hoogtepunten. En, als je je er een beetje op voorbereid, in elk jaargetijde te doen. Wij hebben een fantastische tijd gehad.