Centraal Namibie
Sossusvlei, over de Beagle, de Beetle en Forrest Gump
Bij mijn weten heeft Darwin op zijn beroemde zeereis met de Beagle de Sossusvlei nooit aangedaan, anders zou hij in zijn theorie over “survival of the fittest” alleen maar gesterkt zijn. Op een plek waar het overdag vaak meer dan 40ºC is, het ’s nachts flink kan vriezen en waar nauwelijks water is er toch volop leven. Maar dat leven heeft alleen kunnen ontstaan door zich continu aan te passen aan de extreme omstandigheden hier.
Het meest in het oog springende dier is natuurlijk de Oryx, hét symbool van de sossusvlei. Een Oryx kan enkele weken zonder water overleven. Dat doet hij simpelweg door gewoon niet te zweten! Daardoor loopt zijn lichaamtemperatuur weliswaar op, maar een ingenieus systeem zorgt ervoor dat zijn hersens via een rechtstreeks verbinding met zijn neus toch gekoeld worden.
De slangen die hier leven verstoppen zich onder het zand, waarbij alleen hun ogen boven het zand uitkomen, spiedend naar prooi. Grappig zijn ook de hagedissen die een soort hittedansje uitvoeren. Omdat ze het zo heet onder de voeten krijgen houden ze beurtelings twee poten in de lucht. Eerst linksvoor en rechtsachter en dan met een hupje weer tegenovergesteld, net zolang totdat hun poten weer een beetje afgekoeld zijn.
Maar de echte overlevers in de woestijn zijn toch wel de kevers, waarvan er hier meer dan 200 soorten leven. De ene soort gaat op zijn kop staan en laat de condens die op zijn schild neerslaat zijn mond in druppelen. De andere soort graaft kuilen in het zand (beetle Germanicus?) om het spaarzame water op te vangen.
Maar mijn favoriet is toch wel de langpootkever. Continu zie je ze rennen over het zand. Waar wij oververhit zouden raken als we bleven rennen, blijkt het voor hun juist levensreddend te zijn. Door de luchtstroom die door het rennen wordt opgewekt kunnen ze hun lichaamstemperatuur tot zo’n 10ºC omlaag krijgen. Stilstaan betekent een onvermijdelijke dood.
Zou Forrest Gump daar zijn inspiratie vandaan gehaald hebben?