Inhambane
Duiken en snorkelen in Tofo
Wow! Tofo! Wat een verrassing na zo’n lange busrit in een uitvergrote chapa (van 5.00 tot 16.00 uur!).
Mark en ik waren nogal opgelucht dat we er eindelijk waren, hoewel de busreis zeker de moeite waard was! De bus stopte voor Fatima’s Backpackers en wij hadden bij Bamboozi Beach Lodge geboekt, dus we moesten eerst nog een half uur met onze koffers over het zand slepen voordat we er waren. Gelukkig kregen we een lift van de man van de manege. Na het inchecken en een biertje om de dorst te lessen hadden we gelijk de Ocean Safari voor de volgende dag geboekt, want we waren vooral voor de walvishaaien gekomen.
De volgende dag waren we vroeg wakker door het licht dat overal in ons huisje naar binnen scheen. Uiteindelijk gingen we dan de zee op met een rubberbootje; op naar de walvishaaien! En we hebben ze gezien hoor, we konden maar liefst met 3 walvishaaien zwemmen, met 1 zelfs een half uur! Toen ik terug op de boot kwam, zagen een paar mensen groen. Op de terugweg werd een van de Spanjaarden die mee was bijna gek en ging omgekeerd in de boot liggen, omdat hij de zeeziekte niet meer aankon. Meer dan de helft van de boot lag uiteindelijk met zijn hoofd overboord om er van alles uit te gooien, terwijl ik genoot van de hoge golven!
Die middag kon ik gelijk aansluiten bij de Refresher Dive. Dat leek me wel handig om te doen aangezien ik 2 jaar geleden voor het laatst had gedoken. Het was uiteindelijk een supermooie duik waarvan ik fantastische foto’s heb die door de dive masters gemaakt waren.
De volgende dagen hadden we gevuld met een ‘jeep safari’ door de omliggende dorpjes, maar dat was niet echt de moeite waard. Het surfen daarentegen wel weer, maar hoe vermoeiend en pijnlijk is dat!? We konden het die avond nog wel opbrengen om de live band en DJ bij Dino’s te zien.
Zaterdag konden we eindelijk de kajak/dhow-trip doen naar Inhambane Island. Dit stond al een tijdje gepland, maar of er stond te veel wind, of er waren te weinig deelnemers, etc. Deze tour was echt de moeite waard: de lagoon was fantastisch om te kajakken (ik moest alles alleen doen, want mark had last van zijn rug of zo’n soort smoes…), we werden heel vriendelijk ontvangen op het eiland en kregen daar een rondleiding. We kregen een heerlijke lokale lunch met een enorme berg verse krab, matapa en andere lekkere gerechten. De dhowtrip terug naar Tofo was nogal ontspannend.
Aangezien de eerste duik zo gaaf was had ik besloten om er nog een te doen, maar dan naar een spot waar de cleaning stations van de manta rays waren. Met een groepje vertrokken we zondagmorgen naar de plek en het was echt genieten onderwater! We zagen de ene manta ray na de andere, echt super! En op de heen-en terugweg werden we ook nog getrakteerd op bultrugwalvissen die voorbij kwamen.
De laatste dag hadden we vooral gerelaxt. De volgende morgen moesten we om 4.00 uur bij Fatima’s zijn, dus hadden we de wekker om 3.00 uur gezet aangezien we nog ene half uur over het strand moesten lopen om bij Fatima’s te komen. Het was weer een lange weg terug, maar het reizen naar Tofo was zeker de moeite waard, wat een topplek om Mozambique af te sluiten!