Mauritius
Mauritius
Afrika
Dianethone
Tropische cycloon boven Mauritius!
Onze eerste echt verre reis was naar Mauritius. Waarom ? Behalve de echt wel exotische bestemming die tot de verbeelding sprak was er het geplande huwelijk van een nichtje dat we toch voor geen geld wilden missen.
Britisch Airways bracht ons er naartoe na 12 uur vliegen.
En het eiland loste de verwachtingen van exotische bestemming in,van hagelwitte stranden tot de meest bontgekleurde vogels...cocktails,snorkelen en felblauwe luchten afgewisseld met toch wel stevige plensbuien!
We genoten van alles en vooral die fel rode en knalgele vogeltjes stalen de show,van niets bang zaten ze te wachten tot op een onbewaakt ogenblik ze de kans kregen om van iemand zijn appelsiensap te komen drinken tot groot jolijt van iedereen behalve het personeel dat wel de tafels moest proper houden.
En dan was er het huwelijk...gepland op 14 februari en het zou plaatsvinden op het strand onder de cocospalmen en met het geruis van de zee als feestelijke muziek! Kon het nog romantischer?Ik denk van niet!
Maar...
Er was een spelbreker op komst !
Ergens verder weg werdt er een storm geboren en kreeg de welluidende naam Eline.
En Eline volgde de gebruikele route van tropische cyclonen boven de Indische Oceaan,werd gaandeweg van stormpje tot heuse storm van categorie 3, koerste recht naar Mauritius en werd daar verwacht op,jawel,14 februari!
Er werden op het eiland voorzorgen genomen want ondertussen had Eline categorie 4 bereikt,overal werden ramen en deuren dichtgespijkerd met planken en de kokosnoten werden uit de bomen geplukt,kwestie dat ze dan al zeker niet meer op iemand zijn hoofd konden vallen.
De vacantiegangers kregen huisarrest,enkele kaarsen met lucifers en een noodrantsoen eten en drinken.
En dan was het afwachten.
Die nacht was het spannend,de wind huilde en blies door de kamer als was het dat deuren en ramen openstonden hetgeen niet het geval was,een spleet onder de deur was er de reden van..de regen geselde het daken, van slapen kwam niet veel in huis!
De dag erna,14 februari,leek het ergste voorbij..de wind was geminderd in kracht en het huwelijk kon doorgaan,weliswaar niet op het strand maar binnenshuis...iets minder romantisch maar ach,we hadden wel een storm getrotseerd....!
Terug thuis op het nieuws : beelden over tropische cycloon Eline die onderweg de naam Leon er had bijgekregen en de ravage die het duo hadden aangericht op Madagascar. Ontzettende beelden die duidelijk maakten waar we aan ontsnapt
waren,Eline was op het allerlaatste afgebogen naar Madagascar en was maar zijdelings over Mauritius gekomen.
Wij hadden het niet beseft maar gehuisvest in bungalows op misschien 500 meter van de oceaan hadden we wel zwaar in de problemen kunnen geraken..
We hadden geen storm getrotseerd,we hadden gewoon veel geluk gehad!
En dat huwelijksbootje ???
Ach....