Trektocht door Marokko. Dag 11, Van Midelt via Erfoud naar Merzouga. Deel I
Zuid Sahara en oases
Marokko
Nelita
Trektocht door Marokko. Dag 11, Van Midelt via Erfoud naar Merzouga. Deel I
Dag 11, Dinsdag 27 maart 2012. Van Midelt via Erfoud naar Merzouga.
Vandaag vertrekken we via de Hoge Atlas en de Ziz vallei naar de rand van de Sahara.
Net als de omgeving zien ook de dorpen er hier anders uit.
De kasba´s of ksars ( kleine dorpen in het platteland) zijn prachtig versterkt met lemen muren
en torens en zien eruit als het decor van een film.
De rit door de Ziz vallei was weer prachtig.
Mooie kleuren in het landschap !!
Onderweg hebben we een plas stop gemaakt bij een Marokkaanse hostal.
Middenin een oase, compleet met palmbomen en sinaasappelbomen, waarvan de bloesem heerlijk geurde.
Een kronkelende rivier zorgt voor het water ! Zo ontstaat de oase !!
We moesten daar een poosje op onze bestelling wachten, maar dat was geen straf.
Even een kijkje genomen in de hostal natuurlijk en een wandeling tussen de heerlijk ruikende
sinaasappelbomen gemaakt.
Daarna weer door naar Erfoud.
Onderweg zagen we diverse kooplui langs de weg staan met hun meestal stenen souvenirs en sieraden.
De mannen zagen er natuurlijk erg fotogeniek uit met hun tulbanden en kleurige kleding.
Ze waren erg vriendelijk en drongen echt niet aan om iets te kopen.
Je kunt toch niet overal je souvenirs kopen !!
Er kwamen diverse bussen langs die een stop maakten en deze kooplieden aan een mooie omzet hielpen.
In Erfoud hebben we eerst nog rustig geluncht in een leuk maar druk restaurant.
De binnenplaats stond vol met leuke attributen zoals oude deurtjes, hekjes en oude gebruiksvoorwerpen.
Misschien wel overgebleven van een of andere filmset .
Ik vond het leuk en het was maar goed dat we met het vliegtuig naar huis moesten.
Na de lunch zijn we overgestapt in de landrovers die voor ons klaarstonden voor een tocht door
de woestijn richting de zandduinen van Erg Chebbi, vlakbij Merzouga.
De chauffeurs vonden het prachtig er een wedstrijd van te maken wie de meeste stof kon doen opwaaien.
Enkelen van de groep hadden zich al goed gewapend tegen het stof met een prachtig gekleurde
tulband/stofdoek om het hoofd.
De temperatuur was inmiddels goed opgelopen en achterin de jeep was het zaak je goed vast te houden
en te zorgen niet steeds met je hoofd tegen het dak aan te bonken.
Lachende ogen van de chauffeur in de spiegel natuurlijk, maar we hebben ons niet laten kennen
en toch erg genoten van deze spectaculaire rit !!!
Gisteravond moesten de liefhebbers voor de kamelentocht een klein rugzakje maken voor de
overnachting in de woestijn !!
Die bagage lag achterin en zo kwamen we aan op de vertrekplaats van de kamelen voor een tocht
van ongeveer 2 uur door de woestijn.
Daar was even een kleine pauze, want een gedeelte van onze groep bleef hier overnachten en uitrusten.
Ongeveer 15 personen namen deel aan deze kamelentocht.
Niet iedereen had al eens op een kameel gereden.
Mijn eerste keer was in 2006 op Lanzarote. Samen met mijn oudste dochter Monique.
Toen had iedere kameel een houten stoeltje op de rug, een zitplaats links en een zitplaats rechts.
Dat was al een hele toer om te blijven zitten. Nu kreeg ieder zijn eigen kameel.
De kameeldrijvers zagen al gauw welk dier geschikt was voor welke toerist.
Ik kreeg gelukkig een klein en rustig dier.
Maar evengoed was het weer een hilarisch gedoe voordat iedereen de kameel bestegen had.
Eerst een duik naar voren, dus “voorrrrrroverrrrrrrr” en daarna weer “achterrrrrrroverrrrrrr” en dat waren
de commando´s die onderweg gegeven werden.
Er werden 2 groepen gevormd en zo trokken we de zandduinen in.
Een hele belevenis. Ik vond het geweldig.
Het was natuurlijk helemaal voor de toeristen opgezet, maar we zijn toch toeristen !!
Al hobbelend gingen we duin op en duin af. Dus ook steeds voorrrroverrrr en achterrroverrrrrrr.
Na een poosje had je de goede houding gevonden en kon ik genieten van alles om mij heen.
We werden ook goed in de gaten gehouden door de begeleiders en mijn nieuwe naam was “Ali-Mama” !!
Af en toe even omkijken naar Brigitte en Maurice en genieten van alles wat we om ons heen zagen. Zand dus !!
Maar de ondergaande zon zorgde voor steeds een ander licht, dat ook de woestijn steeds in een ander licht zette.
Heel indrukwekkend.
Het ploffen van kamelenvoeten in het zand. !! Dat liet natuurlijk ook weer mooie sporen achter.
We hebben de zon niet achter de duinen zien verdwijnen, want er kwam bewolking
opzetten en het weer zou een beetje veranderen.
Evengoed een prachtige rit en zo kwamen we bij ons kamp aan.
Foto's
