Lekker aan zee in Essaouira
Lekker aan zee in Essaouira
Essaouira gelegen aan de Atlantische Oceaan. Als de muezzins zingen, klinkt de oorspronkelijke naam van de stad, Mogador, nog van minaret tot minaret. Maar ook de Arabische naam wekt indruk: de ‘muren’.
Voor surfers en windsurfers is deze plek een paradijs. De Atlantische wind stuwt de golven hoog op. Een uitdaging voor de sporters. Maar de wind zorgt ook voor verkoeling op het beste strand van het land, een prachtige kuststrook die kilometers lang naar het zuiden buigt. Essaouira is geliefd bij diegenen die zon, zee, wind én de magie van Marokko zoeken. Want binnen de geelbruine fortificaties hangt de mystieke oriëntaalse sfeer, maar zonder de hectiek van de grotere koningssteden.
Je slentert door Essaouira en ervaart hoe relaxt het stadje is dat zijn eeuwenoude charme achter de stokoude muren wist te behouden. Achter die muren – in de 18e eeuw door een Franse architect voor sultan Sidi Mohammed ontworpen – ligt de centrale medina; een levendige plek waar ook hier de nauwe straatjes wemelen van kunstnijverheidswinkeltjes en ambachtslieden. Beroemd is het inlegwerk van hout. Het is in alle souks in Marokko te vinden, maar nergens zo voordelig als in de plaats waar het wordt vervaardigd. De souk én de sfeervolle cafés met hun ontspannen sfeer maken Essaouira tot een geliefde vakantieplek.
De aangrenzende kasbah biedt een fraai uitzicht op de haven. Tussen de vissersboten boeten zeevaarders in het zachte avondlicht hun netten. Elk uur van de dag gonst het van activiteit. Maar de haven is altijd al een bedrijvige plek geweest dat leeft op het ritme van uitvaren en thuiskomen. De visnetten tonen een kleurenpalet met vooral diepblauw en scharlaken rood. Het herinnert aan een andere tijden waarin Essaouira al beroemd was om haar purper dat hier vandaan kwam.
De Feniciërs hadden ververijen opgericht waar de kostbare kleurstof uit purperslakken werd gewonnen om linnen een scharlaken kleur te geven.
Slenterend over de kade twijfel je om aan te schuiven bij een van de restaurants om er verse sardines te proeven. Ach, waarom niet? Het is immers vakantie. En terwijl je geniet van het zeebanket maak je plannen voor een nieuwe reis naar Marokko. Wordt het Marrakech, Agadir of Saidiai?