De Westelijke Sahara, al jaren is er veel over te doen en te zeggen. Het gebied grenst in het Zuiden aan Marokko en is jaren een kolonie geweest van Spanje. In de jaren '75 van de vorige eeuw, begon het touwtrekken tussen Spanje, Marokko, Mauretanie en Polarisario.

Polarisario werd speciaal opgericht om een gewapende strijd te voeren tegen de Spaanse overheersing. Zij wilde een onafhankelijke staat oprichten voor de oorspronkelijke bevolking van het gebied, de Sahrawi.

Uiteindelijk werd de kwestie in 1975 voorgelegd aan het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Het Hof deed vervolgens een ondubbelzinnige uitspraak: het erkende dat er reeds vóór de Spaanse kolonisatie banden hadden bestaan tussen de Westelijke Sahara enerzijds en Marokko en Mauritanië anderzijds maar dat beide staten nooit daadwerkelijk gezag hadden uitgeoefend over het gebied. Het Hof kwam dan ook tot de conclusie dat de Westelijke Sahara gedekoloniseerd diende te worden, waarbij het zelfbeschikkingsrecht van de lokale bevolking voorop stond. Het Polisario beschouwde de uitspraak als een overwinning, omdat het de weg leek te effenen naar een onafhankelijke staat voor de Sahrawi.

Koning Hassan II van Marokko legde de uitspraak echter in zijn voordeel uit. Immers, het Hof had bevestigd dat er historische banden tussen de sultan en de Westelijke Sahara bestonden, en in Hassans ogen rechtvaardigden deze banden een aanspraak op het gebied. Op 6 november 1975 organiseerde de vorst een Groene Mars, waarbij 350.000 Marokkanen naar het grensgebied werden gezonden. Deze datum is tegenwoordig een nationale feestdag in Marokko.

Nog diezelfde maand bezweek Spanje onder de druk en op 14 november 1975 werd het Akkoord van Madrid gesloten, waarbij twee derde van de Westelijke Sahara onder Marokkaans gezag werd gebracht; de rest van het grondgebied kwam onder bestuur van Mauritanië. ( met dank aan Wikipedia)

Wanneer je deze gebeurtenissen uit het nabije verleden weet is het reizen door dit gebied extra speciaal. Je moet bij de "grens", een paspoort laten zien en bij de benzinepompen gaat de prijs direct naar beneden. Het scheelt al snel 20 euro cent de liter.
Het eenzame gevoel wat de weg uitstraalt houdt honderden kilometers stand. Het is er rotsachtig en zanderig en zo verlaten dat er honderden rebellen zouden kunnen verkeren zonder dat je ze kunt zien. Overigens hebben wij daar geen problemen ondervonden alleen is het levenspeil nog lager dan in Marokko.