Ik sta graag vroeg op, in ieder geval als we op reis zijn. De zonsopkomst heeft voor mij iets magisch wat zelfs door een zonsondergang niet overtroffen wordt. Bij de watervallen is alleen de zonsopkomst mooi, omdat de zon achter de watervallen opkomt.

Zodra ik in de kou kom, loop ik in de ochtendschemering eerst de trappen af kijken of de berberapen zich laten zien. Dan snel weer naar boven, een goede ochtendgymnastiek, om mijn plekje in te nemen voor de zonsopkomst. Soms tevergeefs en is er teveel bewolking of mist om een knappe foto te maken. Maar de foto is op een dag genomen dat de mistflarden al gauw oplosten en de zon in al zijn pracht tevoorschijn kwam achter de bergen.

Mijn geluk kan niet op, een prachtige zonsopkomst helemaal voor mezelf, de rest van de wereld lijkt nog te slapen. Men komt hier bij de watervallen laat op gang, omdat de meeste toeristen ook pas na tien uur arriveren. Ik bof, we slapen pal bij de watervallen.