Prachtig allemachtig!

Door: Boatontheroad

Geplaatst op Aug 27, 2009

Mijn trouwe belofte aan het thuisfront om niet te liften in Marroko heb ik vanaf het eerste moment gebroken. Toen ik had besoten dat ik het laatste stukje Spanje nog wel zou kunnen liften had ik er wel een beetje rekening mee gehouden dat het waarschijnlijk een Marrokaan zou zijn die me naar de haven zou brengen. Ik had nog niet nagedacht dat er misschien een aanbod in zou zitten om aan de overkant nog een stukje verder te komen.

Toen hij me aanbod de eerste nacht in het huis van zijn famielie door te brengen was de beslissing snel gemaakt. Een helse rit over smalle weggetjes zou volgens, maar spijt hebben: zeker niet. De eerste indrukken van het nieuwe land met een persoonlijke gids, dat leek me een geweldige kans. Hij vertelde me over het gezinsleven, over de eetgewoontes, over gepreksonderwerpen, over het feit dat de koning de mensen arm maakt, maar als iemand erom vraagt ik moet zeggen dat het een held is. Daarnaast leerde hij leerde me mijn eerste woordjes Arabisch en kreeg ik les in het omkopen van politie. Een boete voor door rood licht rijden werd prima opgelost met een kleine fooi voor meneer agent. Eerder bij de grens had ik al gezien dat auto's in de tegengestelde richting na een handjeklap zonder controle door konden rijden. Hierdoor kunnen ze in Spanje in ieder geval weer jointjes blijven roken. Later heeft hij me een markt laten zien, waar werkelijk nog nooit een toerist was geweest en op het busstation hebben we afscheid genomen.

De reis ging naar Meknes. Een niet al te grote stad, die nog tamelijk onbekend is bij het grote publiek. Perfect dus om rustig aan een beetje de gewoontes van het land te verkennen. Met een paar goede adviezen op zak ging ik zelfverzekerd op pad en was ik al snel gewend aan de mensen die vaak aan je vast kleven. "Hello my friend, where are you from? Aah..Holande, Prachtig allemachtig.... kijken, kijken, niet kopen!"

Vanuit Meknes via Fes naar Chefchaouen gereisd, in de volksmond kortweg Chaouen genoemd. Chaouen is een pitoresk dorpje gelegen tegen de voet van twee bergen. De boerderijen in de omgeving van het dorp staan garant voor de productie van circa 80% van de in Nederlands verkochte hasj. Op straat kun je geen vijf meter lopen zonder dat je iets van het regionale exportproduct wordt aangeboden. "Hello my friend, where are you from? You want hasjies? Really good quality" hoor je van elke willekeurige passant. 'La sjoekram' betekend 'nee bedankt' en met 'savie' (afgelopen!) kap je elk gesprek af, op een niet eens al te onbleefde manier.

En dan heeft Chaouen nog iets te bieden wat niet echt in woorden is uit te leggen. Een soort algehele ontspannenheid wat over het hele dorp ligt (komen we misschien toch weer terug bij de drugs) maakt een verblijf ontzettend aangenaam. Sinds relaxte plaatsen relaxte mensen aantrekken was ik vanaf de eerste dag in goed gezelschap. Al op de eerste dag leerde ik Cathrinus kennen, mijn beste vriend uit Hengelo vanaf dat moment. Cathrinus is reiziger, verliefd op Marokko en vooral op Chaouen en kon mij dus alles vertellen over het dorp en vooral haar inwoners. Met als gevolg dat ik direct werd ingewijd in de locale stamkroeg (lees theehuis) en zo me al snel bijzonder thuis voelde op deze plek.