Dit leuke mannetje zat niet ver van onze camperplaats iedere dag op balen wol te slaan. De taalbarrière was behoorlijk, ik heb niet helemaal duidelijk gekregen wat voor nut het slaan op de wol had. Ik vermoed dat de nog ruwe stukken wol zachter worden van het slaan en dan in een matras gepropt worden. Kijken mocht ik naar hartenlust, maar een foto maken was uit den boze. Tot ik op de laatste dag aanbod voor de foto te betalen, het mannetje draaide om als een blad aan een boom. Ik mocht voor een habbekrats gerust foto's maken en kreeg op het laatst nog een plukje wol aangeboden. Eigenlijk wil ik nooit betalen voor een foto, maar uitzonderingen bevestigen de regel.

Op de achtergrond kun je nog net een straatje zien, dat is eigenlijk vrij standaard voor de straatjes en steegjes in Meknes. Keurig schoon en nauw.