Wandelende Kamelenbenen
Marrakech
Marokko
Janhermens
Wandelende Kamelenbenen
Afgelopen nacht kwamen we om 4 uur weer aan op Schiphol. We hebben de korte rondreis door Marokko ervaren als heel enerverend,vol kennismakingen met bijzondere gebeurtenissen en mensen!
De terugreis van Ouarzazate naar Marrakech was opnieuw weer avontuurlijk, dwars door de rotsachtige landschappen tussen de Anti-Atlas en de Hoge Atlas die veel overeenkomsten vertoonden met de beelden die we kennen van Mars! Dit landschap werd ook zo mooi neergezet in de film 'Babel' uit 2006 met Brad Pitt in de hoofdrol.
Het temperatuurverschil tussen hoog en laag is enorm. In de dalen van de Oued Draa (Draa vallei), één van de mooiste valleien van Marokko, was het 25 graden, even verderop bij de Kasbah Ait ben Haddou was het ijzig koud en stonden we in de sneeuw op 2800 m. hoogte om later die dag te eindigen in Marrakech bij 30 graden!
De stad Marrakech, vooral gekenmerkt door zijn 'geordende chaos' hebben we drie volle dagen bewandeld en was dit méér dan waard. De Medina (oude stad),nog volledig ommuurd, laat een mengeling zien van oude gebruiken en modernisme: vrouwen in burka's met slechts één oog vrij en meisjes in korte rok waar mannen bevallig naar kijken maar dit gelijktijdig met diezelfde blik afkeuren!
Alles waar de stad voor staat, komt tesamen op het grote centrale plein van de stad: Jamaa El Fna. Alle straatjes van de souks, de vaak overdekte markstraatjes, komen tenslotte uit op dit plein, één van de weinige plaatsen in de stad waar wél geschooid en gebedeld wordt. Is het fotograferen van mensen in het hele land een probleem, op dit plein mag je alles en iedereen op de plaat vastleggen mits er maar voor betaald wordt, vaak tot in het absurde: het vastleggen van een marktkraam of gebouw aan het plein, wordt al gezien als betalingswaardig omdat toevallig 'iemand' het beeld doorliep, met de nodige discussies tot gevolg!
Het maken van opnames van mensen wordt meestal met boze blikken én gebaren beantwoord: een foto neemt een stuk van de ziel weg! Natuurlijk hebben wij dit overal gerespecteerd en daarnaast mogelijkheden gezocht om bepaalde mensen of situaties tóch vast te leggen.
Een door een gids begeleide wandeling door de Medina is een absolute aanrader en is overal in de stad te boeken. De wandeling 'Ontdekking van Marrakech' voert je langs alle bezienswaardigheden en door 12de en 16de eeuwse stadsdelen, duurt een volledige dag, en is desondanks niet vermoeiend. De lunch is inklusief en is een aparte belevenis en begint met het handenwassen aan tafel! Dat er vervolgens o.a. wéér couscous, het standaard maal in Marokko, op tafel komt, is mogelijk een tegenvaller. Couscous bestaat uit een combinatie van griesmeel en groenten, die helaas wel érg lang gestoomd worden. De salade vooraf en het toetje maken echter alles weer goed, dit laatste vaak erg zoet. Dat Marokkanen nogal van zoet houden, blijkt wel uit de zwaarte van de suikerzakjes (10 gram), waar andere landen volstaan met 5 gram.
Bij een van de wandelingen door de souks met zijn erg smalle straatjes, hadden we het gevoel verdwaald te zijn. We sloten ons 'stiekem' aan bij een groep begeleide toeristen en kwamen zó weer op het plein. Onderweg werden we door de gids gewoon meegeteld. Hij moet tóch ergens 2 mensen uit zijn groep verloren zijn, want de groep bleek steeds weer kompleet te zijn!?!
Noemenswaardig is nog het bezoek aan de 'Jardin Majorelle', een botanische tuin ontworpen door de Franse kunstenaar Jacques Majorelle in 1924, toen Marokko werd overheerst door Frankrijk. De kobaltblauwe kleur waarin vele onderdelen van de tuin en het atelier zijn geverfd is later naar Majorelle vernoemd.In het voormalig atelier is een klein etnografisch museum gevestigd. Sinds 1980 was/is de Majorelletuin eigendom van Yves Saint Laurent en Pierre Bergé.
Terwijl we door de stad wandelden, kregen we later op de dag het gevoel alsof de kameel weer tussen onze benen zat, maar dat zal toch wel de vermoeidheid geweest zijn!
Foto's
