Een slang met een eigen leven

Door: Agrotewal

Geplaatst op Jul 22, 2020

Ahh," mijn afgrijselijke kreet overstemt met gemak het aarzelende "oh,oh,oh." Ik weet niet wie er meer schrikt, de gesluierde gestalte die met een sneltreinvaart achteruit deinst, of ik zelf. Is het schrik of schaamte die er voor zorgt dat ik zo'n schreeuw slaak, ik denk een combinatie van beide. 

We staan op een camping in Agdz, niet omdat het kan maar meer omdat het noodzakelijk is om met regelmaat van de klok een camping te bezoeken. Tenslotte moeten we schoon water innemen, vuil water lozen en het chemisch toilet legen. En zo nu en dan is een uitgebreide douchebeurt een ongekende luxe. Vooraf wikken en wegen we de voor- en nadelen van deze camping. Hij ligt prachtig, met een Kasbah en een grote palmentuin als afscheiding. Een groot terrein met palmen en niet onbelangrijk een douchegelegenheid met warm water. Nadelen zijn achterstallig onderhoud en gebrekkige schoonmaak. Een andere camping net buiten Agdz biedt eerste klas sanitair, maar een kaal veld met een muur eromheen. Tuurlijk kiezen we voor de eerste optie. Dus houd ik mezelf voor niet te letten op de gebreken. 

Het is middag en we zijn maar met 2 campers op de grote camping, ik test bij de wasbak of er warm water is, voor ik me uitkleed in een douchehokje van tientallen jaren oud en zeker voor het laatst vorig jaar goed schoongemaakt. Geen kledinghaken en piepklein zodat het een uitdaging is om kleding droog te houden. Korte broek en hempje verdwijnen in mijn tas, die ik in het uiterste hoekje schuif. De doucheslang hangt zielig naar beneden, een ophangsysteem ontbreekt. Vol goede moed stap ik in de gore wasbak en zet de kraan open. Dan is het of de slang een eigen leven leidt. Hij danst door de kleine ruimte, water spuit met kracht uit een groot gat en niet uit de douchekop. "Snotverdorrie"een gepaste vloek en een lach ontsnapt uit mijn mond als het koude water nat maakt. Niet getreurd er is nog een douche. Niet van plan nog tijd te verspillen, wikkel ik mijn handdoek om me heen en stap het andere hokje binnen. Eerst even kijken of het goed gaat met de slang, voor ik me er weer onder waag. Gelukkig komt het water uit de kop zoals de bedoeling was van de fabrikant. Net als ik onder de douche wil stappen, komt de vrouw het gebouwtje binnen. Door de trillingen in de houten vloer schiet mijn deur open en sta ik zo bloot als een pasgeboren baby voor haar. Mijn toch al gespannen zenuwen maken dat ik gil, waar zij weer van schrikt. 

Reizen met de camper door Marokko is genieten, soms behelpen, maar alleen geschikt voor mensen die beschikken over een flinke dosis humor.