Lake Malawi
Van Nairobi naar Kaapstad Deel VI
Na de hilariteit en de hectiek van de Truck Olympics en de Fancy Dress Party hadden we een heerlijke relax dag, waar ik eigenlijk niet zoveel meer heb gedaan dan ontbijten, in de hangmat hangen, lunchen, lezen, zwemmen en slapen. Gelukkig was mijn maag- en darmstelsel ook weer terug in oude staat, zodat ik 's avonds meekon naar het lokale dorpje voor een traditionele maaltijd. Pompoensoep, rijst met spinazie en kip en een dansvoorstelling van de schattige dorpskindjes als toetje. Superleuk en zo schattig, ze klommen echt helemaal bovenop ons, al waren sommigen wel erg enthousiast... Chad voelde zelfs letterlijk nattigheid toen er eentje wat al te opgewonden werd en in zijn broek plaste terwijl hij op z'n nek zat.... Na het eten nog een partijtje pool gespeeld in de bar en daarna naar bed.
Na een uur of 6 rijden ( en een tussenstop bij Nando's, die we ongeveerd overvallen hebben voor een hamburger met frietjes) zijn we gisteren aangekomen in de hoofdstad Lillongwe. De campsite is erg fijn, warme douches en een leuke bar, maar de mensen hier zijn beduidend minder aardig dan in Lake Malawi, zelfs erg opdringerig.
We blijven hier nog een extra nacht, omdat er wat gedoe is over het regelen van onze visa voor Mozambique, Ian zit momenteel weer op de ambassade en we hopen morgenochtend te kunnen vertrekken. Erg vervelend, vooral omdat Mozambique alleen maar een tussenstation is om Zimbabwe te bereiken. Daar hopen we zaterdag aan te komen, maar dat is dus nog onder voorbehoud. De groep is iets veranderd in samenstelling: Carol en Finn hebben besloten samen twee weken de truck te verlaten en in Victoria Falls weer aan te sluiten, de Duitsers Annika en Mazzu en Bubba en Danielle hebben we uitgezwaaid. Gisteren hebben 3 nieuwe meisjes zich gemeld, totaal komt dus nu op 21 personen.
Tot zover dus, jullie zijn weer een beetje bijgepraat. Alles gaat goed, op de kleine inzinking na dan. Geen Numpty meer gekregen en heb ook al een hele week niet hoeven opdrukken. De Numpty is momenteel al 2 dagen in bezit van Lynne, die haar paspoort in het lokale dorpje had laten liggen en Finn en mij had opgesloten in ons huisje (waardoor we tuinman uit het dakraam moesten roepen om ons te bevrijden). Daarvoor had Danielle hem omdat ze haar broek uit een rijdende truck liet vliegen. Tot nu toe heb ik nog geen echt stomme dingen meer gedaan, maar dat zal ongetwijfeld nog veranderen.
Op naar Zimbabwe nu, waar ik erg naar uitkijk: safari en Victoria Falls. Hopelijk gaat het raften door en zien we mooie dingen onderweg. En misschien zelfs de sprong nog wel wagen van die brug........
Groetjes vanuit Malawi!