Van Nairobi naar Kaapstad Deel V

Door: Evstee

Geplaatst op Aug 6, 2010

Na een hele lange vermoeiende reisdag (12 uur in de truck) arriveerden we eindelijk op de campsite, ergens halfverwege op weg naar de grens met Malawi. Onderweg hadden we ook een oponthoud bij een weegbrug, wat eigenlijk gewoon slapstick was... In Tanzania zijn veel wegen zo slecht dat er geen zwaar verkeer overheen mag rijden. Je wordt dan dus eerst gewogen voordat je door mag rijden. We hadden al begrepen dat een andere Oasis truck 2 dagen daar had vastgezeten en uiteindelijk 2000 dollar moest betalen om verder te mogen rijden. Ian had ons dus van te voren instructies gegeven: omdat de weegbrug niet groot genoeg is, weegt men eerst de voorkant van de truck, daarna de achterkant en het gemiddelde gewicht geldt. Gevolg: bij het oprijden van de weegbrug moesten we allemaal in het achterste deel van de truck en bij het sein van Ian moesten we allemaal zo snel mogelijk (incl. tassen en 3 enorm zware koelboxen) naar het voorste deel van de truck bewegen. Dit alles dus ook nog zonder dat de wachtpost het zou zien. Hilarisch dus, met over elkaar struikelende mensen en vallende tassen, maar gelukkig mochten we doorrijden.

De volgende dag hadden we een wat relaxtere reisdag, met twee tussenstops: eentje op een markt met houtsnijwerk (waar we allemaal achterlijk veel geld hebben uitgegeven (Danny spande de kroon: tot grote schrik van Julez kwam hij terug in de truck met twee enorme houten stoelen.. en dan te bedenken dat zij hierna nog doorreizen naar Azie en Australie...) Er was ook een levendige ruilhandel: horloges en t-shirts voor schilderijen en houtsnijwerk... Dan (een van de Dirty Boys) presteerde het zelfs om zijn vieze afgetrapte gympjes te ruilen voor een backgammon bord!!

Na deze stop was de volgende halte de befaamde kledingmarkt van Malawi! Terplekke moesten we lootjes trekken en voor 500 qatsha (3,5 dollar) een outfit kopen voor diegene die je had geloot. Ik had Mark Nussmeier (Amerikaanse Mark, alias Bubba) en ik heb hem verwend met een enorme knalroze tule jurk, te lelijk om aan te zien!
Natuurlijk moest iedereen geheimhouden voor wie hij wat gekocht had, wat nogal wat stiekem gedoe en gespeculeer opleverde...

Toen iedereen voorzien was zijn we doorgereden naar onze campsite aan Lake Malawi, die in een woord GEWELDIG was. Direct aan het meer, met een wit strand en een bar met hangmatten en ligbanken OP dat strand. Een klein eetcafeetje, volleybalnet en pooltafel! Omdat ik het een beetje had gehad met de tent, heb ik samen met Carol, Finn en Lynne een van de stenen huisjes op het terrein geboekt. Met een eigen keukentje en toilet en douche, dus dat was wel fijn. Ik voelde me toen al niet helemaal fit, met wat frequenter toiletbezoek dan normaal, dus ik was blij met mijn bedje.

Helaas was ik 's avonds echt beroerd, compleet met spugen erbij en de chili con carne op het menu hielp daar ook niet echt aan. Balen als een stekker, want de volgende dag hadden we de zogenaamde Truck Olympics met daarna de Fancy Dress Party met bijbehorend varkentje aan het spit. Vroeg naar bed dus maar!

Volgende morgen toch maar ontbeten, maar dat was na een half uur al weer in de toiletpot verdwenen... Daarna nog wel wat droge biscuitjes gegeten, tot ik er (na een prikkend gevoel op mijn tong) achterkwam, dat er een kolonie mieren in het pakje zat...

's Middags voelde ik me gelukkig al wat beter, maar omdat ik nog wel duizelig en misselijk was, heb ik de sportiviteiten maar aan me voorbij laten gaan (stel je er overigens niet teveel van voor: rennen met een ei op een lepel en kruiwagen racen is niet echt van Olympisch niveau, zeker niet als het vergezeld gaat door heel veel bier en cocktails) Gelukkig had mijn team een goede vervanger gevonden in Chris, een Zuid-Afrikaanse jongen die op de campsite stond met zijn vrienden. En was ik gepromoveerd tot fotograaf.

Na de Olympics was het voor iedereen tijd om zijn of haar kostuum aan te trekken. Ik kreeg het mijne van Danielle (de vriendin van Bubba) en ze was gelukkig er aardig geweest, al was de jurk wel afschuwelijk groen en oranje gekleurd, hij bedekte in ieder geval het grootste deel van mijn lijf, wat helaas niet voor iedereen gold.. Sommige kostuums waren echt vreselijk, de Dirty Boys waren allemaal gekleed in tijgermotiefjes van minimale afmeting en Mark Smith (alias Spanky) had de mazzel dat Lisa een knalroze pyama (jumpsuit) voor het had gevonden. Fotos volgen nog...

De kkokploeg had enorm zijn best gedaan op het eten en het was echt heerlijk: salades, vers fruit, gepofte aardappels en natuurlijk het varken aan het spit. Dat heb ik maar aan me voorbij laten gaan, vooral omdat het 's morgens vroeg nog vrolijk zelf de campsite opgehuppeld kwam...Na het eten hebben we nog nageborreld in de bar, maar iedereen was eigenlijk behoorlijk moe van de zware dag en drinken in de zon vanaf 12 uur helpt daar ook niet echt aan. Gelukkig de volgende dag weinig op het programma..........