Madagaskar, het prachtige eiland met zijn bijzondere dieren, is nog steeds niet uit het dal van de armoede geklommen. De politieke situatie die investeringen door het buitenland moeilijker maken, is er voor een groot gedeelte debet aan. Nu er verkiezingen aankomen, houdt men zijn hart vast.
Ik ben benieuwd wat er van deze kinderen terecht komt. Ze wonen op het platteland, waar hun ouders een klein stuk land hebben waar ze groente en maniok verbouwen. Hun ouders verkopen hout, waar houtskool van gemaakt wordt.
Het koken gebeurt in nauwelijks geventileerde huizen. Daardoor hebben veel mensen last van hun luchtwegen en zijn de kinderen doorlopend verkouden.
Deze jongen laat trots zijn speelgoed zien: een band met stokje om hem te laten rollen. De kinderen dragen kleding die in Europa wordt verzameld en op de markt in het dorp wordt verkocht. Die kleding is voor hen duur, dus ze dragen het tot de gaten erin vallen.
We konden de familie blij maken met onze gebruikte waterflessen die we in ons hotel opnieuw hadden gevuld. Verder hadden we een zak rijst, die we bij het dorpshoofd afleverden. Hij zorgt voor de verdeling. Mocht je gedragen kleding hebben, geef die dan bij een kerk of ook bij het dorpshoofd af. En..vergeet je chauffeur niet, die heeft ook vaak moeite om rond te komen..