Deze dame zat op het busstationnetje van Teyateyaneng rustig te wachten op haar bus. Op haar paasbest gekleed viel ze een beetje op (lees; uit toon met de overige passagiers, chauffeurs en handelaren die op het station rondliepen cq. -hingen). Ze nuttigde een kippenpootje met de pink omhoog.Een spierwit zakdoekje die uit haar tas werd getoverd deed dienst als schort. Niet veel later had het zakdoekje de rol als servet toebedeeld gekregen en nog een paar tellen later kreeg het zelfs nog een rol ...en wel die van schoenpoetsdoek. Net voor de dame het busje in stapte werden haar schoenen met het zakdoekje nog even flink onder handen genomen. Met glimmende stappers vertrok deze dame met onbekende bestemming...het inmiddels wat minder witte zakdoekje als stille getuige van haar verblijf op het station achterlatend.