Kenia Dag 3: Lake Nakuru
Nakuru
Kenia
Rodecq
Kenia Dag 3: Lake Nakuru
Opstaan om 5u30 doet dubbel zoveel pijn als je op vakantie bent. Als de eerste gamedrive op het programma staat ben je dit echter snel vergeten. Vandaag op het programma: Lake Nakuru National Park. Het hotel lag op amper 15 minuten rijden van het park en om 7u05 kwamen we dan ook als eersten toe. Nietsvermoedend uit de truck stappen om het entreegeld te betalen en op amper twee meter van je vandaan een grote mannetjesbaviaan zien passeren zorgde er onmiddellijk voor dat het tekort aan slaap vergeten was. Wegens de hevige regenval van de afgelopen weken was het echter onmogelijk om het park langs de gewone weg te betreden en moesten we noodgedwongen een andere ingang nemen. Ondergelopen huizen en weggespoelde wegen maakten meteen duidelijk wat een regenbui hier kan aanrichten. Tijdens het regenseizoen is het park dikwijls volledig gesloten omdat het dan onmogelijk is om er te geraken.
Lake Nakuru bevindt zich volledig binnen de grenzen van het park. Zijn hele bestaan heeft het grote verschillen in diepte en oppervlakte gekend, te wijten aan de hoeveelheid gevallen neerslag. In de jaren 1950 stond het zelfs twee jaar volledig droog. Dat zorgde voor grote ecologische problemen, want strakke winden bliezen het zout van de bodem van het meer op en joegen die over de omringende landbouwgronden. Het laatste decennium dreigde opnieuw het gevaar van uitdroging, maar momenteel heeft het meer een aanvaardbaar waterniveau. Door de verandering in het zoutgehalte lieten de flamingo’s, die ervoor gezorgd hadden dat het meer als vogelparadijs werd bestempeld, het een tijdlang links lieten liggen. Vandaag zijn de flamingo’s echter weer talrijk aanwezig. Een aantal jaren geleden werd er tilapia, een vissoort, uitgezet ter bestrijding van de muggen en sindsdien strijken er ook pelikanen neer.
Het park werd in het begin van de jaren 1960 opgericht,, aanvankelijk als reservaat voor vogels. De oppervlakte bedraagt 188 km² en het is volledig omheind om de zwarte neushoorns te beschermen die er opnieuw zijn geïntroduceerd. Vandaag lopen er ongeveer honderd exemplaren rond, samen met witte neushoorns en tal van andere diersoorten, behalve olifanten.
Eenmaal binnen zagen we na amper een 100-tal meter het eerste dier van de big five: de waterbuffel. Vijf minuten later zagen we langs de kant van de weg, verborgen achter struiken, een staart passeren. Toen het struikgewas wat minder dik werd en we het dier konden zien bleek het een solitaire mannetjesleeuw te zijn … Veel beter kon de dag dus niet beginnen. Wat ook meteen duidelijk werd, was hoeveel geluk je moet hebben om de dieren effectief te zien. De leeuw stak op zijn gemakje de weg over, liep een meter of vijftig verder naar een dikke struik, vleide zich neer en was totaal verdwenen. Waren we diezelfde plek tien minuten later gepasseerd hadden we niets gezien.
Indrukwekkend is dat de dieren totaal geen angst lijken te hebben van de truck. Is het nu uit gewoonte en weten de dieren dat de wagens en de wezens in de voertuigen hen geen kwaad zullen doen? Het blijft ongelofelijk om een zebra, een giraffe, een leeuwin op amper enkele meters naast de wagen te zien slenteren. Een ander voordeel is dat, in tegenstelling tot Zuid-Afrika, het massatoerisme hier nog niet toegeslagen heeft. Behalve een vijftal andere trucks leken we het park alleen voor ons te hebben.
Een forse regenbui kon de pret niet derven en rond 17 uur verlieten we het park. De gamedrive van 10 uur was voorbij gevlogen. Een luipaard hadden we niet gezien maar er zouden nog voldoende kansen komen. De hoogtepunten van de dag waren ongetwijfeld het spotten van de leeuw, de familie witte neushoorns, het zien van de schuwe zwarte neushoorn, de familie Rotschildgiraffes, …
Het panorama in het park was meer dan spectaculair: in een oogwenk het zicht op buffels, zebra’s, impala’s, witte neushoorn en tal van vogels. Afrika zoals je het in natuurdocumentaires ziet. Dat het er in de natuur keihard aan toe gaat werd meteen duidelijk toen we een zebra zagen met een gapende wonde. Hij had geluk gehad …
Terug in het hotel aangekomen bleek de gijzeling nog steeds niet afgelopen te zijn en werd het dodental teruggeschroefd naar 62. Een deel van het gebouw stond ook in lichterlaaie maar volgens de politie was dit onder controle. De Keniaanse media deed een oproep aan de bevolking om bloed te doneren en zover mogelijk van de Westgate Mall te blijven. Blijkbaar zijn ramptoeristen een internationaal gekend fenomeen …
Foto's
