'O, mag ik hier niet zijn?!'

Door: OpeensbenikinAfrika

Geplaatst op Oct 24, 2012

Mau Mau
Het wordt een speciale dag, soms weet je dat van tevoren. Zo ook toen Gitahe mij uitnodigde om op Heroes Day (nationale feestdag ) langs te gaan bij zijn grootvader en zijn kameraden. Dit zijn stuk voor stuk veteranen van de Mau Mau, het verzet van Kenianen tegen de Engelse bezetters. Tijdens de officiële ceremonie van Heroes Day kregen ze geen waardering en tijd om te speechen van de organisatie. Pijnlijk.

Na de ceremonie brachten de verzetshelden ons naar een prachtige waterval waarachter een schuilplaats (batcave!) van de Mau Mau zat. Daarna luisterden we naar alle verhalen en kon de grootvader alsnog zijn speech geven voor een publiek. Vol enthousiasme reageerden ze op de ideeën om de plekken van de Mau Mau onder de aandacht te brengen onder Kenianen en toeristen. Mijn ouders zijn in December de eerste ‘testtoeristen’.

De kust
In de tussentijd heb ik ook de kust van Kenia gezien. Door de tropische temperatuur, Arabische invloeden en het gebrekkige Engels lijkt het een totaal ander land. Twee Movers van de organisatie gaven voorlichting in deze regio en ik liep twee dagen met ze mee. We gingen van het ene naar het andere volle schoollokaal. In totaal hebben ze 8000 mensen bereikt in 10 dagen! Had ik al vermeld dat het een gave organisatie is?

Een bezoek aan de kust kan natuurlijk niet zonder een duik in de zee. Ik kon alleen niet mijn spullen onbeheerd op het strand achterlaten. Toen maar de verdwaasde blanke gespeeld die opeens een resort binnen komt lopen (o, mag ik hier niet zijn?!). Dit resulteerde in een persoonlijke bewaking van mijn kleren door een Keniaan met geweer, lekker decadent.

Van nederig naar decadent. Van oude veteranen naar schoollokalen vol kinderen. Zoveel verschillende indrukken van Kenia dat de ‘liefde’ voor dit land vanzelf groeit.