'He, Crouch!'

Door: OpeensbenikinAfrika

Geplaatst op Oct 6, 2012

'Hey, Crouch!'

Bijna een maand zit ik in Nairobi en ja, de tijd gaat snel. Ik heb hier best een burgerlijk leventje (vroeg op en vroeg naar bed) en zo’n leven is fijn in een totaal ander land en om te werken voor een gave organisatie. Zaterdagen zijn speciaal, dan komen alle ‘movers’ bij elkaar en nemen we de week door en als afsluiting volgt er een discussie over een onderwerp (politiek,stress enz.). Doordeweeks hou ik mij bezig met van alles en nog wat maar vooral op het verbeteren van de social media van de organisatie.

Dan over naar de verkeersmededelingen. De eerste ‘kleine’ botsing is achter de rug. De bus waar ik in zat had een flinke deuk in een jeep gereden. De theorie om in de grootste bussen te gaan zitten werkt, dat zijn degene die de tikken uitdelen in plaats van ontvangen. Als een chaffeur geen zin heeft in de file heb je er ook waaghalzen bij die, op de stoep gaan rijden (met voetgangers,soort computerspel wordt het dan), tegen het verkeer in gaan om een paar meters extra te pakken en afsnijden op het scherpst van de snede. Veruit de mooiste combinatie was toen ik bij een waaghals in de bus zat en het nummer ‘Move Bitch’ opstond.Videoclipmateriaal.

Ik kom trouwens terug met een Peter Crouch-syndroom. Voor niet voetbalkenners, Crouch is een slungelachtige Engelse spits. Minimaal drie keer per dag wordt ik begroet met Crouch en een paar taxi chauffeurs groeten mij dagelijks op deze manier. Het resulteerde al in opmerkingen van mijn kant als ‘Morgen ga ik scoren’ en ‘Chelsea uit is altijd lastig’. Ik begin te geloven dat ik echt Crouch ben.

Ga je ook nog een beetje Kenia verkennen? Vorig weekend ben ik ermee begonnen en was meteen op Nederlandse toeren bij Lake Naivasha. Ik huurde namelijk een fiets en met de fiets kan je hier op safari. Op een maandagmorgen was ik de enige in een nationaal park wat er voor zorgde dat ik met mijn fietsje de zebras en de zwijnen van de weg jaagde. Onvergetelijk. Ik was wel even vergeten dat het wilde beesten waren want toen ik ging eten moest ik snel wegfietsen voor de apen die mij achterna kwamen. Leerpuntje. Gelukkig waren het geen bavianen.

Morgen staat er een voetbalwedstrijd in een van de ghetto’s van Nairobi. Crouch hoopt ten minste 1 handtekening te zetten.