Another day in the sun.
Kustgebied
Kenia
HRoddenhof
Another day in the sun.
Another day in the sun,
Terwijl ik het zweet uit mijn ogen wreef, zag ik deze tekst op zijn rug. De jongen rende al duwend achter een hoog op geladen handkar, getrokken door een man, gitzwart, glimmend van het zweet dat van zijn naakte boven lijf liep. Zijn broek op gehouden met een touwtje. We waren op weg naar Twaayf.
Another day in the sun. Op de ferry stond de zon al ongenadig te branden en nu, opgepropt in de Matatu is er geen houden meer aan.
Twaayf: Total War Against Aids Youth Foundation.
Stel je bent 6 jaar, je woont met je ouders in een rijke buurt, gaat naar school en hebt alles wat je hartje begeert. Op een dag gaat je moeder er vandoor, en hebt nooit meer iets van haar vernomen. Met je jongere broertje blijf je bij je vader, die raakt aan de drank, of was het al, trouwt 3 x opnieuw met een vrouw die de broertjes mishandelt, vernedert en verwaarloosd. Je vader laat het toe. Na de zoveelste vernedering besluit je dat het genoeg is, je bent 9 en beland op straat. Om te overleven ga je stelen, om je verdriet te verwerken lijm snuiven. Je belandt bij een gang, gaat van kwaad tot erger. Op een dag kwam Father Luke, een priester die nam de beide jongens mee naar een tehuis, stuurde ze naar school en zorgde voor hen.
Eindelijk gaat het goed met Dennis en Martin, zo heten ze. Dan gaat Father Luke dood, en de jongens worden weer op straat gezet. Ze belanden zelfs in de gevangenis. De familie van Father Luke besluit uiteindelijk dat het zo niet langer kan, ze halen de jongens weer van de straat, sturen ze naar kostschool en hoger onderwijs.
Nu, beiden in de 20 en afgestudeert, wijden ze hun leven aan kinderen zoals zij waren, wees, berooid, straatkinderen. Talent volle jongens, muzikaal, creatief en met een groot hart. 20 weeskinderen vangen ze op en een van de buiten wijken van Mombasa. 140 kinderen gaan naar een school in een slump, waarvan de helft geen schoolgeld kan betalen. Hun eigen kinderen worden elke ochtend in een tuk-tuk daar ook heen gebracht. Er is een voedsel programma, een sponsor programma om kinderen door te laten leren, er wordt aan voorlichting gedaan op scholen en evenementen. De jongens, rappen en spelen toneel, de kinderen zingen en dansen. De school en het kantoor gebouw mogen ze voor niks gebruiken, het weeshuis is bijna afbetaald en dan hun eigendom. De organisatie staat als een huis. Grootse plannen hebben ze met TWAAYF, en ik denk dat het ze gaat lukken om hun droom waar te maken. Volunteers zijn hard nodig en welkom, op school en in het weeshuis.
Another day in the Sun, zwijgend zit ik in de schaduw van een palmboom, een jongen doet de was, een grote stapel kleren ligt voor hem. Hij lacht, ja hij is vrijwilliger uit het dorp. 2 kinderen darren over het erf, spelen met een zonnebril zonder glas. Ze hebben mazelen en hoeven niet naar school.
De keuken is brandschoon, een huismoeder kookt pap.De slaapkamers netjes opgeruimd, de huisregels aan de muur.
De buiten muren zijn voorzien van mooie kleurige schilderingen, het oogt als een hippie commune. Martin met zijn mooie Rasta haren past perfect in dat plaatje.
Ik veeg nog maar eens het zweet van mijn gezicht, mijn zonnebril voorkomt dat Dennis mijn ontroering ziet als ik naar zijn verhaal luister.
Foto's
