In het Westafrikaanse Ivoorkust heb ik heel wat hardgelopen langs het strand. Het was heerlijk om kilometers af te leggen in het mulle zand, langs kleine vissersdorpjes die verscholen lagen tussen de palmbomen. Ik liep altijd een aantal kilometers heen en dan weer dezelfde afstand terug, samen met lokale jongeren. Bij het draaipunt gingen we dan altijd zwemmen terwijl onze bezwete kleren in de zon konden opdrogen.

Vaak kregen we op het rustpunt van zo'n kleine dorpsbewoner wat kokosmelk aangeboden, zo vers als het maar kan. Zijn laarzen waren te groot voor hem maar hij was er maar wat trots op. De machete beheerste hij al op jonge leeftijd, en hij wilde nooit iets voor terug voor zijn diensten. Hij vond het al prachtig dat hij even bij ons mocht zijn en mee de oceaan in mocht.

Veel meer over mijn jaar in Ivoorkust kun je trouwens lezen in mijn 5-delige blog onder de titel 'Marathon in Ivoorkust'.